მშობლებისთვის აცრების ეროვნული კალენდრის მობილური აპლიკაცია შეიქმნ

მშობლებისათვის პროფილაქტიკური აცრების ეროვნული კალენდრის მობილური და ტაბლეტ აპლიკაცია შეიქმნა, რომელიც IOS და Android პლატფორმებზე მუშაობს. პროექტი დაავადებათა კონტროლისა და საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის ეროვნული ცენტრის (NCDC) ინიციატივით და გაეროს ბავშვთა ფონდის (UNICEF) ფინანსური მხარდაჭერით განხორციელდა.

როგორც გვაცნობეს დაავადებათა კონტროლისა და საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის ეროვნული ცენტრიდან ,, აპლიკაციის საშუალებით მშობლები მიიღებენ ინფორმაციას ქვეყანაში მოქმედი პროფილაქტიკური აცრების კალენდრის, ვაქცინების, ვაქცინაციის უკუჩვენებებისა და ცრუ უკუჩვენებების, გაფრთხილებების, აცრების ჩატარების რეკომენდებული ასაკებისა და ვაქცინაციით მართვადი დაავადებების შესახებ.

”აპლიკაციის ერთ-ერთი ფუნქციაა ჩასატარებელი აცრების ვადების შეხსენება. ამისთვის საჭიროა, თქვენს მობილურ
ტელეფონში ჩამოტვირთულ აპლიკაციაში შეიყვანოთ ბავშვის/ბავშვების - სახელი, გვარი, დაბადების თარიღი და მონიშნოთ უკვე ჩატარებული აცრები. მომდევნო აცრის თარიღის მოახლოებისთანავე მიიღებთ შეტყობინებას ჩასატარებელი აცრების სახეობისა და თარიღის შეხსენების შესახებ.
უფასო აპლიკაციის ჩამოსატვირთად App Store-ში ან Google Play-ში აკრიფეთ სიტყვა ,,აცრები“ ან ეწვიეთ ვებ გვერდს www.ncdc.ge, სადაც განთავსებულია აცრების ეროვნული კალენდარი და მიჰყევით ბმულს”, - აცხადებენ დაავადებათა კონტროლის ეროვნულ ცენტრში.

,,აცრების ეროვნული კალენდრის მობილურ აპლიკაციას მშობლებისათვის” ხვალ, ბავშვთა საერთაშორისო დღესთან დაკავშირებით, საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს დაავადებათა კონტროლისა და საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის ეროვნული ცენტრის ხელმძღვანელი პირები ჩაჩავას კლინიკასა და დავით გაგუას კლინიკაში უფასო წარადგენენ.

რას გვასწავლის პატარა

ბავშვის გაჩენა ხშირად მშობლებისთვის ნამდვილ გამოწვევად იქცევა ხოლმე. მოდი, ვცადოთ და ეს ჩვენი პიროვნული ზრდის სავარჯიშოდ აღვიქვათ!

რისი გადალახვა გიხდებათ
პატარას გაჩენის მომენტისთვის ყველა მშობელს უკვე ჩამოყალიბებული ხასიათი და განსაზღვრული ჩვევები აქვს. გავარკვიოთ, რომელი საჭიროებს კორექტირებას.

1. ეგოცენტრიზმი
ახალგაზრდა მშობლებს ყოველდღიურად უწევთ ბავშვის ინტერესების გათვალისწინება, მასზე ზრუნვა და საკუთარი ეგოიზმის დათრგუნვა.

შესაძლოა დედას ძალიან უნდა საღამოს მეგობრებთან შეხვედრა - პატარა კი დედის გარეშე ტირის;
სურთ გართობა, კინოში წასვლა - მაგრამ ძუძუთი კვების ინტერვალები არ იძლევა ბავშვის დატოვების საშუალებას;
სურთ დასვენება და დაძინება, მაგრამ ბავშვის დაბადების შემდეგ დედის ძილი მხოლოდ პატარას დაძინების შემდეგაა შესაძლებელი.

2. ინტუიცია
პატარას აღზრდა ინტუიციის განვითარების საუკეთესო გზაა. ახალშობილის ყოველდღიური ქცევა მშობლებს უამრავ უპასუხო კითხვას უჩენს. ნებსით თუ უნებლიეთ, ირთვება ინტუიცია და მშობლებიც თავიანთი გულის კარნახს ენდობიან.

3. ინფანტილიზმი
ბევრს ძალიან თრგუნავს სხვაზე დამოკიდებულება, ფსიქოლოგიური იქნება თუ ფინანსური. თუ ბავშვზე მზრუნველობას სრულყოფილად ვიტვირთავთ, მშობლების როლი პიროვნული ზრდის უნიკალურ საშუალებას მოგვცემს.

4. მავნე ჩვევები
ბავშვის სიყვარული აიძულებს მშობლებს უარი თქვან მოწევასა და ალკოჰოლზე. ბევრი ამის გადალახვას ორსულობის პერიოდში ახერხებს.

5. უპასუხისმგებლობა
ახალგაზრდა მშობლებმა ხშირად არ იციან, რა არის პასუხისმგებლობა. ვერ ახერხებენ მნიშვნელოვან საკითხებზე ფიქრს და ამ პრობლემას ბავშვზე ზრუნვით ფარავენ. თუმცა, მონდომების შემთხვევაში, კარგი სამსახურის მოძიებაც შეიძლება, თავისუფალი დროის სწორად გამოყენების სწავლაც, სახსრების გონივრული განაწილებაც და ზოგიერთი ცხოვრებისეული ფუჭი ჩვევის გადახედვაც.

რას ვიძენთ
დაუცველი არსების სიყვარული ახალგაზრდა მშობლებს უპირველესად პასუხისმგებლობას უღვივებს და ცხოვრების ჭეშმარიტ არსს შეაცნობინებს.

ბავშვების წყალობით უფროსებს ყოველთვის უჩნდებათ განვითარების სტიმული!

საჭიროა თუ არა ბავშვის ყოველდღე დაბანა - ამერიკელი დერმატოლოგების უახლესი რეკომენდაციები

-
საჭიროა თუ არა ბავშვის ყოველდღე დაბანა - ამერიკელი დერმატოლოგების უახლესი რეკომენდაციები
ამერიკის დერმატოლოგიის აკადემიამ გამოუშვა ახალი რეკომენდაციები, რომლის თანახმადაც დაბანის რეჟიმი დამოკიდებულია ბავშვის ასაკსა და აქტივობის დონეზე.

საშუალო სტატისტიკური ბავშვის დაბანა კვირაში რამოდენიმეჯერ სრულიად საკმარისია. სხეულზე გარკვეული რაოდენობის ბაქტერიების არსებობა პრობლემას არ წარმოადგენს. პირიქით, ორგანიზმმა უნდა ისწავლოს პათოგენებთან ბრძოლა და შეძლოს იმუნური
დაცვის უზრუნველყოფა.

6-11 წლის ბავშვებმა შხაპი კვირაში 2-3-ჯერ უნდა მიიღონ. შამპუნით თავის დაბანა კვირაში 1-2-ჯერ არის რეკომენდებული. თუ ბავშვი ძლიერ ოფლიანობს ან ცურვის შემდეგ, თმა შეიძლება წყლით და მსუბუქი კონდიციონერით დავბანოთ.

გასაგებია, რომ გარეთ თამაშის, საცურაო აუზში, ღია წყალსაცავებში ცურვის შემდეგ, ოფლის უსიამოვნო სუნის დროს აუცილებელია შხაპის მიღება.

სქესობრივ მომწიფებასთან ერთად შხაპის მიღება და თავის შამპუნით დაბანა ყოველდღე უნდა ხდებოდეს. ბავშვებმა ჭუჭყისა და ცხიმის მოსაშორებლად ასევე უნდა დაიბანონ დილას და საღამოს. კანის ნებისმიერი დაავადების ან უსიამოვნო სუნის შემთხვევაში აუცილებელია დერმატოლოგის კონსულტაცია და პერსონალური ჰიგიენური რეჟიმის დანიშვნა.

კეთილი გენიოსი

მუსიკალური პრენატალური განვითარება დაეხმარება ბავშვს წარმატებულ ზრდასა და განვითარებაში, რომ გაიზარდოს მშვიდი და გონიერი. ბავშვის ადრეული განვითარებით დღეს ვერავის გააკვირვებ. პატარას დაბადებისთანავე ელოდება სპეციალურად ორგანიზებული გარემო, განსაკუთრებული, კოგნიტური სათამაშოები. თუმცა ყველაფერი იმის მანიშნებელია, რომ პატარას აღზრდა და გავითარება იმ მომენტიდანვე უნდა დაიწყოს, როცა კი შეიტყობთ, დედა უნდა გახდეთ.

განვავითაროთ ნეირონები
დაბადებამდე ბავშვის განვითარების პერიოდს პრენატალური ეწოდება და მეცნიერთა გაუნელებელი ინტერესისა და კვლევის სფეროა. გამოიკვლიეს, რომ მუცლადყოფნის პერიოდში ბავშვის ტვინი მოზრდილისაზე 2-3-ჯერ მეტ ნეირონს შეიცავს, თუმცა ორსულობის დასასრულისთვის ამ ნეირონთა ნახევარი იღუპება. მეცნიერებმა წამოაყენეს ჰიპოთეზა, რომ ისინი ატროფირდებიან.

მეცნიერულად დამტკიცებულია, რომ მუცლადყოფნის პერიოდში პატარას ესმის გარემომცველი სამყაროს ხმები, არჩევს დედის ხმას, რეაგირებს მუსიკალურ რიტმზე. ნეირონების ატროფირების მიზეზია მათი უმოქმედობა. აქედან გაჩნდა თეორია, რომ ბავშვის დაბადებამდე აუცილებელია ნაყოფთან მუშაობა.

დღეისათვის უკვე ცნობილია, რომ ფსიქიკური მომწიფებისა და ინტელექტის დონე განისაზღვრება არა იმდენად “მომუშავე” ნეირონთა რაოდენობით, რამდენადაც მათ შორის კავშირის სიმტკიცისა და სიღრმით. პრენატალური განვითარების მეთოდები თანდათან პოპულარობას იხვეჭს.

იმღერე, დედიკო!
თუ ისტორიას გადავხედავთ, აღმოჩნდება, რომ პრენატალური განვითარება ჯერ კიდევ უძველეს დროს იყო პოპულარული, როცა ორსულებს ევალებოდათ მშვენიერების სამყაროსთან ზიარება და უარყოფითი მოვლენებისთვის თავის არიდება. პრენატალური პედაგოგიკის იდეები ევროპასა და ამერიკაში გასული საუკუნის მეორე ნახევარში გავრცელდა. პოპულარული გახდა მუსიკალური განვითარების მეთოდი, რომელმაც საინტერესო შედეგები აჩვენა: ბავშვები, რომელთა დედებიც ორსულობის პერიოდში ამ მეთოდს მისდევდნენ, ნაკლებად იბადებოდნენ პრობლემებით, არ აწუხებდათ ჰიპოქსია. დაბადების შემდეგ კი თანატოლებთან შედარებით ნაკლებად ავადმყოფობდნენ და ჰქონდათ აშკარად გამოკვეთილი შემოქმედებითი უნარები. ამ მეთოდს საფუძვლად უდევს მღერის სისტემა, აქცენტი კეთდება მელოდიაზე, ინტონაციაზე. სიმღერის ან სხვა მუსიკალური დატვირთვის (სიმღერის მოსმენა, რაიმე ინსტრუმენტზე დაკვრა, ცეკვა) პროცესში დედისა და ბავშვის ორგანიზმზე განსაკუთრებული ფსიქოლოგიური, ფიზიოლოგიური და ვიბრაციული ზემოქმედება ხდება.

ეს
მუსიკალური ზემოქმედების მეთოდი, ისევე როგორც სხვა პრენატალური მეთოდები, ეხმარება დედასა და ბავშვს შორის ემოციური სიახლოვის ფორმირებას, ნორმალიზდება ორსულის ფიზიკური და ფსიქოლოგიური მდგომარეობა.

“ვიურთიერთოთ მუცელთან”
უნდა გვახსოვდეს, როგორც ნებისმიერ სხვა საქმეში, გადამეტება აქაც დაუშვებელია. შეასრულეთ სპეციალისტთა მითითებები, მიენდეთ საკუთარ ინტუიციას, გამოიყენეთ პრენატალური განვითარების გამოცდილი ხერხები.

შეინარჩუნეთ დადებითი ემოციური ფონი:
ორსულობის პერიოდში იზრუნეთ იმაზე, რომ მაქსიმალურად შეამციროთ სტრესები და უზრუნველყოთ საკუთარი თავი სიმშვიდით და დადებითი ემოციებით. შეეცადეთ მუდმივად იყოთ სასიამოვნო შთაბეჭდილებების ქვეშ. მუდმივად იურთიერთეთ “მშვენიერების სამყაროსთან”.

შექმენით მუსიკალური გარემო:
ბავშვი რეაგირებს განსხვავებულ რიტმებსა და მელოდიებზე. შეეცადეთ მოუსმინოთ კლასიკას (მოცარტს, ვივალდის, შოპენს), სხვადასხვა სტილისა და მიმდინარეობის მუსიკას (ჯაზს, ბლუზს, ფოლკს), თან იმღერეთ, შეგიძლიათ იცეკვოთ კიდეც (დაიცავით სიფრთხილე მოძრაობის დროს). თქვენ აუცილებლად იგრძნობთ, რომელი მუსიკა მოსწონს თქვენს პატარას.

ესაუბრეთ:
რომც არ არსებობდეს გამოკვლევები, რომლებიც ამტკიცებს, რომ ბავშვი მუცლადყოფნის პერიოდში რეაგირებს დედის ხმაზე - მშვიდდება ან პირიქით გამოცოცხლდება, თითქოს დიალოგში ერთვება, მაინც უნდა ესაუბროთ ბავშვს ძალიან ხშირად, ასეთი “საუბრები მუცელთან” ამშვიდებს და ეხმარება დედის როლის გათავისებას. უამბეთ პატარას, რა ხდება თქვენ გარშემო, ხმამაღლა იკითხეთ ლექსები ან ზღაპრები.

მოეფერეთ მუცელს:
პატარა ხშირად რეაგირებს ნაზ შეხებაზე, რასაც აქტიური მოძრაობებით პასუხობს და უხარია.

რას გვეუბნება ყიფლიბანდი

რას გვეუბნება ყიფლიბანდი
ახალშობილს თავზე, ქალას ძვლებს შორის, პატარა ღია უბანი აქვს, რომელიც ნელ-ნელა იხურება. სწორედ ეს არის ყიფლიბანდი. ბავშვის განვითარების სხვადასხვა ეტაპზე მას სხვადასხვა ფუნქცია აკისრია. გვესაუბრება პედიატრიის ინსტიტუტის დირექტორი მამუკა მაისურაძე.
- რა საჭიროა ყიფლიბანდი?
- თავდაპირველად ყიფლიბანდი ბავშვს ამქვეყნად მოვლინებაში ეხმარება: მისი წყალობით თავის ქალას ძვლები იოლად მოძრაობს, ქალა ფორმას იცვლის და დაბადებისას ნაყოფის თავს სამშობიარო გზებში გავლა უადვილდება.
ახალშობილს ორი ყიფლიბანდი აქვს. დიდი რომბისებური ფორმისაა და შუბლისა და თხემის ძვლების შესაყარზე მდებარეობს. მცირე ყიფლიბანდს სამკუთხედის ფორმა აქვს და მდებარეობს კეფაზე, კეფისა და თხემის ძვლების შესაყარზე.
- როდემდე უნდა იყოს ღია ყიფლიბანდი?
- მცირე ყიფლიბანდი 8-10 თვის ასაკისთვის იხურება, დიდი - თორმეტი-თხუთმეტი თვის ასაკისთვის. ეს დრო საჭიროა, რათა ბავშვის ტვინი ჯეროვნად განვითარდეს და გაიზარდოს.
ნორმაში ყიფლიბანდი თავის ქალას ზედაპირს არ სცილდება. შეხებისას ქალას ძვლებს შორის შეიგრძნობა რბილი უბანი, რომლის ზომები 1,7X1,7-დან 2,5X2,5 სმ-მდე მერყეობს. დიდი ყიფლიბანდი თვეში 2,5მმ-ით მცირდება. ასე რომ, სამი თვის პატარას იგი 1,5-1X1,5-1 სმ ზომისა უნდა ჰქონდეს. თუ ოთხი თვის ბავშვის ყიფლიბანდის ზომები 1X1სმ-ზე ნაკლებია, ესე იგი, ის დახურვას ჩქარობს.
- რა შეიძლება იყოს ნაადრევი დახურვის მიზეზი?
- ყიფლიბანდის დახურვას რამდენიმე შინაგანი ფაქტორი აჩქარებს, მაგალითად - როცა დედა ორსულობისას დიდი ოდენობით იღებს პოლივიტამინების კომპლექსს, კალციუმის პრეპარატებსა და ხაჭოს. აქვე გეტყვით, რომ კალციუმის სიჭარბე ნაყოფის ძვლებს ამაგრებს და სამშობიარო გზებში გავლისას პრობლემებს უქმნის. მაგალითად, ამ მიზეზით არის განპირობებული ჰემატომები - სისხლჩაქცევები თავის ტვინში, თვალში, ძვალსაზრდელში (კეფალოჰემატომა). ასე რომ, გირჩევთ ორსულობის პერიოდში სამკურნალო პრეპარატები, თუნდაც ერთი შეხედვით უწყინარი პოლივიტამინები, და საკვები მხოლოდ გინეკოლოგთან შეთანხმების შემდეგ მიიღოთ.
- აფერხებს თუ არა ყიფლიბანდის ნაადრევი დახურვა ბავშვის გონებრივ განვითარებას?
- ბოლო დროს ყიფლიბანდის ნაადრევ (10 თვის ასაკისთვის) დახურვას აქსელერაციის პროცესებითაც ხსნიან, მაგრამ თუ ყიფლიბანდის ნაადრევი დახურვა კალციუმ-ფოსფორის ცვლის დარღვევის შედეგია, რა თქმა უნდა, პროცესი ტვინზეც იმოქმედებს და ბავშვის გონებრივ განვითარებას შეაფერხებს.
- საშიშია თუ არა საპირისპირო პროცესი - ყიფლიბანდის დაგვიანებული დახურვა?
- ყიფლიბანდის დაგვიანებული დახურვის მიზეზი კალციუმის დეფიციტია, რაც, თავის მხრივ, ვიტამინ D3-ის ნაკლებობას უკავშირდება. D ვიტამინისა და კალციუმის დეფიციტი მხოლოდ ყიფლიბანდის დახურვას კი არ აფერხებს, არამედ რაქიტსაც იწვევს. ამ დროს პატარები მოუსვენრობენ, ჭირვეულობენ, ცუდად სძინავთ, ეწყებათ ჭარბი ოფლიანობა, კეფის გამელოტება (ალოპეცია), კიდურები დეფორმირებული აქვთ, კბილები დაგვიანებით ამოსდით და სიარულის სპეციფიკური მანერა უყალიბდებათ.
- შესაძლებელია თუ არა კალციუმ-ფოსფორის ცვლის დარღვევის თავიდან აცილება?
- დაავადება რომ არ გამოგეპაროთ, ჩამოთვლილი ნიშნების შემნევისთანავე მიმართეთ პედიატრს. პატარას უნდა ჩაუტარდეს კომპლექსური სამედიცინო შემოწმება, სისხლისა და შარდის გამოკვლევა კალციუმისა და ფოსფორის შემცველობის გამოსავლენად. კალციუმ-ფოსფორის ცვლის დარღვევით გამოწვეულ დაავადებას - რაქიტს ხშირად თან სდევს ვეგეტატიური ნერვული სისტემის დარღვევები, კუნთთა ტონუსის სისუსტე და ძვლოვანი დეფორმაციები. ასეთი ბავშვები კუნთოვანი სისუსტის გამო კუჭ-ნაწლავის შეკრულობისკენ არიან მიდრეკილნი. საჭიროებისას, ოსტეოპოროზის გამოსარიცხად, აუცილებელია რენტგენოლოგიური გამოკვლევაც. ასეთ სიტუაციაში პატარას პედიატრის, ნევროპათოლოგისა და ორთოპედის მეთვალყურეობა სჭირდება. ყიფლიბანდის დაგვიანებული დახურვა არცთუ იშვიათად ფსიქომოტორული განვითარების შეფერხებას, ქალასშიდა წნევის მომატებას იწვევს.

- რას
ურჩევთ მშობლებს, როცა კალციუმ-ფოსფორის ცვლის დარღვევის შედეგად ჩვილის ყიფლიბანდი დახურვას აგვიანებს?
- კალციუმ-ფოსფორის ცვლის დარღვევა თავიდან რომ ავიცილოთ, ბავშვის ორგანიზმი ვიტამინ D3-ით უნდა მოვამარაგოთ. განსაკუთრებული ყურადღება შემოდგომაზე და ზამთარში დაბადებულ ბავშვებს სჭირდებათ. გარდა ამისა, ოთხი თვიდან პატარების რაციონში უნდა შეიტანოთ ბოსტნეულის პიურე, ხოლო ექვსი თვიდან - ხაჭო. რაც შეიძლება მეტხანს ასეირნეთ სუფთა ჰაერსა და მზეზე - მზე ხომ ვიტამინ D3-ის წყაროა. თუ პროფილაქტიკა უკვე გვიანია, საჭიროა მკურნალობა კალციუმის პრეპარატებით, მასაჟით.
განსაკუთრებული ყურადღება დაუთმეთ ჩვილის გაკაჟებას, რაც მას თანმხლებ, პირველ რიგში - ვირუსულ დაავადებებთან ბრძოლისთვის მოამზადებს.

ეს უზარმაზარი სამყარო

ბავშვის ცნობიერებაში სამყაროს სურათი უფრო და უფრო მკაფიო და ყოვლისმომცველი ხდება. დროა, ვიზრუნოთ იმაზე, რომ ბავშვს გამოვუმუშაოთ ყურადღება საგნების მიმართ. სიცოცხლის პირველ სამ თვეს ბავშვი აქტიურად ივითარებს მხედველობით და მოტორულ კოორდინაციას. სამი თვის პატარა უკვე ფლობს თავის სხეულს და მოძრაობის კოორდინირებაც შეუძლია. მიუხედავად ამისა, ყველაზე საინტერესო რამ ჯერ კიდევ წინაა - უნდა დადგეს გარესამყაროს შეცნობის შესანიშნავი პერიოდი.
ბავშვს უკვე შეუძლია მზერის ფოკუსირება და თანდათან აცნობიერებს, რომ ირგვლივ არსებულ სივრცეს აქვს სიღრმე, ზოგი ობიექტი შორს არის, ზოგიც - სულ ახლოს. ამ დროს საჭიროა ვარჯიში, რომელიც ბავშვის მხედველობით აღქმას გააუმჯობესებს, განამტკიცებს სივრცის შეგრძნებას, განავითარებს ყურადღებას სხვადასხვა საგნის განსაკუთრებული თვისებების მიმართ.
3-3,5 თვე
ამოცანა: ბავშვის ყურადღება უნდა მივაპყროთ მოძრავ სათამაშოს და ვეცადოთ, პატარა მას დიდხანს აკვირდებოდეს.
აიღეთ კვერცხი, გირჩა ან ბურთი, შეახვიეთ ბრჭყვიალა ქაღალდში, გაუკეთეთ ”კუდი" და ძაფზე დაკიდეთ. ბავშვი დააწვინეთ ზურგზე ან მუცელზე ან კალთაში ჩაისვით.
"თევზი" აქანავეთ პატარას თვალწინ ისე, რომ მან მზერის დაფიქსირება შეძლოს. ამის შემდეგ "თევზი" გააცურეთ ჰორიზონტალურად ჯერ მარჯვნივ, შემდეგ მარცხნივ. თუ შეამჩნიეთ, რომ ბავშვს მზერა სათამაშოსკენ აქვს მიპყრობილი, "თევზი" ნელა ასწიეთ ნახევარი მეტრით ზემოთ, შემდეგ კი დაბლა დასწიეთ. ამის შემდეგ "თევზი" წრეზე "აცურავეთ" და თანდათან მიუახლოვეთ ბავშვს. როცა სათამაშო ბავშვის ხელებთან აღმოჩნდება, მოძრაობა მცირე ხნით შეაჩერეთ, ოღონდ არ მისცეთ პატარას მისი დაჭერის საშუალება.
ეს ვარჯიში შეგიძლიათ დღეში 2-3-ჯერ გაიმეოროთ, ხანგრძლივობაც თანდათან გავზარდოთ 5-6 წუთამდე. თუ ბავშვმა ვერ შეძლო მზერის დაფიქსირება ან სათამაშოს თვალი მოაცილა, "თევზი" მის თვალწინ ააცეკვეთ და ისევ განაგრძეთ "ცურვა", ოღონდ ნელა. პატარას მზერის დაფიქსირებაში რომ დაეხმაროთ, თავი საჭირო მხარეს მიუბრუნეთ.
4 თვე
ვუცქერით საკუთარ ანარეკლს. ისე მივმართოთ ბავშვის ყურადღება სარკეში მისი ანარეკლისაკენ, რომ პატარას სიამოვნებდეს საკუთარ თავზე დაკვირვება. დაგჭირდებათ სარკე და კაშკაშა ბაფთა, რომელიც შეგიძლიათ ქაღალდისაგან გააკეთოთ. პატარა ხელში ისე დაიჭირეთ, რომ ზურგით გეკვროდეთ.
ბავშვი სარკესთან მიიყვანეთ. შუშას მსუბუქად მიუკაკუნეთ თითებით. როცა პატარა თავის გამოსახულებას შეხედავს, თავთან ბაფთა მიუტანეთ, თან მხიარულად წარმოთქვით: "ვინ არის ეს ლამაზი ბაია, სარკიდან რომ გვიყურებს?!" ბავშვი ჯერ მიუახლოვეთ სარკეს, მერე მოაცილეთ, ხელი აქანავეთ, ბაფთა ამოძრავეთ, ეცადეთ, პატარას ღიმილი და სიცილი გამოიწვიოთ.
სარკესთან დღეში 1-2-ჯერ "გაიპრანჭეთ". გართობის ხანგრძლივობა თანდათან 5-6 წუთამდე გაზარდეთ. ეცადეთ, პატარამ დადებითი ემოცია არა მარტო ბგერებით, არამედ მიმიკითაც გამოხატოს.

5 თვე
მივცეთ სტიმული ბავშვის სწრაფვას, მიცოცდეს საგანთან და "გამოიკვლიოს" ის, შეეხოს, აამოძრაოს.
გამოგადგებათ ნებისმიერი სათამაშო. პატარა დააწვინეთ მუცელზე. ლამაზი სათამაშო ისე დაუდეთ წინ, რომ მისი ყურადღება მიიპყროთ, მისი ქმედება გამოიწვიოთ. დახმარების მიზნით ბავშვს უბიძგეთ ქუსლებზე. როცა პატარა მიზანს მიუახლოვდება, სათამაშო წინ წასწიეთ. ბავშვი უნდა მიცოცდეს სათამაშოსთან და აამოძრაოს. ვარჯიში დღეში 1-2-ჯერ გაიმეორეთ.
5-5,5 თვე
უნდა ვიპოვოთ საგანი, რომელიც მხედველობის ველიდან გაქრა. დაგჭირდებათ: დიდი, მსუბუქი მუყაოს ყუთი, რომლის ცალ გვერდზეც ლამაზი სურათია მიკრული. მაგალითად, ძაღლისა. პატარას სურათი აჩვენეთ, ძაღლს მიეფერეთ და ყუთი გადააბრუნეთ. სურათი
გაქრება. ბავშვთან ერთად დაიწყეთ ყუთის ტრიალი და სურათის ძებნა. როცა ცუგას იპოვით, მხიარული შეძახილები არ დაიშუროთ. ეძებეთ დაკარგული ცუგა დღეში 1-2-ჯერ. გარკვეული ხნის შემდეგ სურათი შეცვალეთ, რათა პატარამ ახალი შთაბეჭდილება მიიღოს. თამაშის დაწყების წინ დაათვალიერეთ გარემო, რათა თქვენს სიახლოვეს არ იყოს სათამაშო, რომელიც პატარას ყურადღებას გაუფანტავს.
5,5-6 თვე
განვავითაროთ არჩევითი დამოკიდებულება საგნების სხვადასხვა თვისების (ფერის, ფორმის, ზომის) მიმართ. გამოგადგებათ სხვადასხვა ფორმის, ზომის, ფერისა და ფაქტურის სათამაშოები - ბრტყელი, მოცულობითი, რგოლები, პირამიდები და სხვა. ბავშვს წინ დაუდეთ სათამაშოებით სავსე ყუთი. იქიდან სათითაოდ ამოიღეთ საგნები, ბავშვს ხელში დააჭერინეთ, უთხარით მისი სახელი. პატარას გაუჭირდება ყურადღების შეჩერება ერთდროულად ორ საგანზე და როცა მას ახალ სათამაშოს მიაწოდებთ, "ძველს" გადააგდებს. ასე ითამაშეთ დღეში 1-2-ჯერ. დროდადრო სათამაშოები ცვალეთ. აუცილებლად უთხარით ბავშვს სათამაშოს სახელი.
6 თვე
ბავშვს გავუღვივოთ სურვილი, დააკვირდეს ჩვენს სახეს და გაიმეოროს ჩვენი მიმიკა.
ბავშვი შეიძლება ხელში გვეჭიროს, კალთაში გვეჯდეს ან იწვეს მუცელზე. პატარას სახე სახესთან მიუტანეთ. ჯერ გაიცინეთ, შემდეგ გაკვირვება გამოხატეთ, მერე ენა გამოყავით. თამაშში ოჯახის ყველა წევრი ჩართეთ. ბავშვს გაახარებს ადამიანებთან კონტაქტი, მათი მიმიკისა და ხმების მიბაძვას ეცდება.

რა აფერხებს სიმაღლეში ზრდას

რა აფერხებს სიმაღლეში ზრდას
რა აფერხებს სიმაღლეში ზრდას და რას უნდა ერიდოს მოზარდი: 1) ალკოჰოლსა და თამბაქოს; 2) ტკბილ გაზიან სასმელებს, რადგან ისინი შეიცავენ ორგანიზმისთვის მავნებელ ნატრიუმის გლუკონატს; 3) ჩიპსებს, ორცხობილებსა და საღებავების შემცველ სხვადასხვა სასუსნავს, რომლებიც აუარესებს ღვიძლის მუშაობას და ხელს უშლის მობილიზებაში ორგანიზმის სხვა სისტემებს.
ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ძილის რეჟიმს. ბევრმა შესაძლოა არ იცოდეს, რომ სიმაღლეში ინტენსიური ზრდა სწორედ ღამით, ძილის დროს მიმდინარეობს. ფიზიკური დატვირთვისა და აქტიურობის გარეშე ყველაზე დაბალანსებული და რაციონალური კვებაც კი ვერ გაზრდის ადამიანს. ეს არაერთი დაკვირვებითა თუ ფაქტითაა დადასტურებული. ფიზიკური აქტიურობა და სპორტი ასაკობრივი ნორმების ფარგლებში რაციონალური დატვირთვით ხელს უწყობს ძვლების ზრდასა და გამაგრებას. ცურვის დროს სხეულის ყველა კუნთი მეტ-ნაკლებად გააქტიურებულია, იჭიმება და განიტვირთება ხერხემალი. რეგულარული ცურვა ორგანიზმს ზრდაშიც ეხმარება. სიმაღლეში ზრდისათვის განსაკუთრებით რეკომენდებულია ბრასი - ცურვის სტილი, რომლის დროსაც ზედა და ქვედა კიდურები მაქსიმალურად იჭიმება.
რაც შეეხება ბავშვობასა და მოზარდ ასაკში ზრდის ხელშემწყობ ფაქტორებს, მათ შორის აღსანიშნავია: რაციონალური კვება, ძილის რეჟიმის დაცვა, ფიზკულტურითა და სპორტით სათანადოდ დატვირთვა. თავდაპირველად - კვების შესახებ. რაციონში უნდა შედიოდეს ასაკობრივი ნორმის შესაბამისი რაოდენობის ცილები, ცხიმები, ნახშირწყლები და ვიტამინები. ბავშვი და მოზარდი დღეში აუცილებლად 3-4-ჯერ უნდა იკვებებოდეს. საკვები რაციონი მდიდარი უნდა იყოს უმი ხილითა და ბოსტნეულით. სიმაღლეში ზრდისათვის ამ უკანასკნელის ოდენობა დღეში დაახლოებით 1,5 კგ-ს უნდა შეადგენდეს. ზრდის კარგი სტიმულატორია მარცვლეული. სასარგებლოა რუხი და ქატოს პური, ფაფები, კერძოდ - შვრიისა, ბრინჯისა, ხორბლისა (და არა მანანის). მოზარდი ორგანიზმისთვის აუცილებელია კალციუმი. როგორც სპეციალისტები აღნიშნავენ, კალციუმი ძვლებში ე. წ. ცილოვან მატრიცაზე ლაგდება. იმისთვის, რომ ეს უკანასკნელი სრულფასოვანი იყოს, ბავშვისა და მოზარდის ორგანიზმმა რეგულარულად უნდა მიიღოს ხორცი, თევზი, ხიზილალა.
ბავშვებისა და მოზარდების კვების რაციონში ყოველდღიურად უნდა შედიოდეს
კალციუმით მდიდარი საკვები - ხაჭო, ყველი, რძე. როგორც უკვე აღვნიშნეთ, ხილსა და ბოსტნეულში შემავალი ვიტამინები ძალიან მნიშვნელოვანია სიმაღლეში ზრდისათვის. ბევრი ცილა და ზრდის ვიტამინი A მოიპოვება ყვითელი და წითელი ფერის ხილსა და ბოსტნეულში - სტაფილოში, გოგრაში, პომიდორში, ბულგარულ წიწაკაში, მაყვალში, მოცვსა და მოცხარში.
რაც შეეხება ცხიმის უხვად შემცველ და ტკბილ საკვებს, მისი ჭარბი მიღება აფერხებს სომატოტროპინის (ზრდის ჰორმონის) გამომუშავებას და სიმაღლეში ზრდას. რაციონალური კვებით შესაძლებელია, სიმაღლის 10%-ით მატებას რეალურად და საკმაოდ სწრაფად მივაღწიოთ.

- არსებობს თუ არა ზრდის ვიტამინები?

პერიოდულად რეკომენდებულია ვიტამინებისა და მინერალების ამა თუ იმ კომპლექსის მიღებაც. ზრდისა და მეტაბოლური პროცესების გააქტიურებას ყველა პოლივიტამინი უწყობს ხელს. თუმცა, "ზრდის ვიტამინები" უფრო სარეკლამო განაცხადია. მნიშვნელოვანია იმის ცოდნა, როდის მივცეთ ვიტამინები, რომ სასურველი ეფექტი მივიღოთ. თუ მოზარდს ზრდა არ დაუსრულებია, პოლივიტამინი ეფექტური იქნება, თუ ზრდა დასრულებულია, ვიტამინების კომპლექსმა შესაძლოა წონის მატება გამოიწვიოს, ამიტომ პარალელურად საჭიროა დატვირთვა სპორტის ისეთი სახეობით, რომელიც ხელს უწყობს ზრდას: კალათბურთით, ფრენბურთით, ცურვით. იხილეთ აგრეთვე "სიმაღლეში გასაზრდელი ხალხური რეცეპტი"

უცნაური ქცევა + -

უცნაური ქცევა
დედა ამჩნევს, რომ მისი პატარა სხვა ბავშვებივით არ იქცევა - თანატოლებთან თამაშს თავისთვის, მარტო გართობას ამჯობინებს, არ აინტერესებს სათამაშოები, ძუნწად გამოხატავს ემოციებს: სიხარულს, აღტაცებას, სიყვარულს... საშიშია თუ არა ეს? გვესაუბრება პედიატრი ნინო მეზვრიშვილი.

- ბავშვები ერთმანეთისგან განსხვავდებიან. ეს ურთიერთობისადმი მათ მიდრეკილებასაც ეხება. როდის არის მდგომარეობა საგანგაშო და როდის - არა?

- ყველა პატარა მართლაც არ არის ერთნაირად კომუნიკაბელური: ზოგი სიხარულით იწევს ყველასკენ, ვინც გაუღიმებს, ზოგი - მხოლოდ მისკენ, ვინც მოსწონს, ზოგი კი უცნობებს საერთოდ არ ეკარება. არსებობს კი ურთიერთობის ნორმა? სიცოცხლის პირველ თვეებში ბავშვის რეაქცია უფრო ფიზიოლოგიურია, ვიდრე ემოციური. იგი ტირილით რეაგირებს შიმშილზე, ტკივილზე, დაღლაზე და ა.შ. თანდათანობით ის იწყებს ადაპტაციას. 2-3 თვის ასაკში ჩვილების უმრავლესობა ცნობს იმ ადამიანებს, ვინც მასზე ზრუნავს, უღიმის, მშვიდდება, როცა ხელში აიყვანენ. თითქმის ყველა ჩვილს სიამოვნებს ფიზიკური კონტაქტი - ხელის მოფერება, გადასმა, კოცნა. თანდათან სიამოვნებას იღებს ემოციური კონტაქტითაც - უხარია ნაცნობი ადამიანების დანახვა, მათი ხმის გაგონება, ახალი სათამაშოები. სამი თვის ბავშვი უკვე გამოხატავს სიხარულს ღიმილით, ბგერებით, ღუღუნით. პატარები სხვადასხვანაირად რეაგირებენ უცხო ადამიანებზე. ზოგი ყველასთან სიხარულით მიდის, ყველას უღიმის, ზოგი მხოლოდ იმ ადამიანებს აღიარებს, რომლებსაც ყოველდღიურად ხედავს, ხოლო უცხოების დანახვაზე ტირის. ზოგის განწყობა მის ჯანმრთელობის მდგომარეობაზეა დამოკიდებული - ბუნებრივია, როცა პატარას კოლიკა აწუხებს და მუცელი სტკივა, დედასთან ჩახუტება უფრო სიამოვნებს, ვიდრე უცხო ადამიანთან ან ოჯახის სხვა წევრთან.

- რას ურჩევთ დედას, რას უნდა მიაქციოს ყურადღება ამ ასაკში, როდის მიმართოს პედიატრს?
- თუ ჩვილი სამ თვემდე სტაბილურად:

არ უყურებს დედას სახეში;
არ გამოხატავს ხმოვან და მიმიკურ რეაქციას - არ იღიმება, არ გამოსცემს მარტივ ბგერებს;
არ უყურებს თქვენ მიერ ნაჩვენებ ნივთებს;
ხელში აყვანის შემდეგაც არ წყვეტს ტირილს (თუ საუბარია არა კოლიკაზე, არამედ შიმშილზე ან სხვა დისკომფორტზე);
ყოველგვარ შეხებაზე ნეგატიურად რეაგირებს (ჩვეულებრივ, პატარებს არ მოსწონთ ჩაცმა-გახდა, ჰიგიენური პროცედურები, მაგრამ სიამოვნებთ ხელის გადასმა, მოფერება), - ეს ყოველთვის იმას არ ნიშნავს, რომ რაღაც რიგზე ვერ არის, მაგრამ პედიატრს აუცილებლად უნდა აცნობოთ ამის შესახებ, რათა ის დააკვირდეს ბავშვის განვითარების დინამიკას.

- 3-დან 6 თვემდე ბავშვების უმრავლესობა აქტიურად რეაგირებს გარე სამყაროზე და შედის კონტაქტში. რაზე უნდა გავამახვილოთ ყურადღება ამ ასაკში?
- 3-დან 6 თვემდე ასაკში პატარა მართლაც სიხარულით შედის კონტაქტში და ხალისიანი ბგერებით გამოხატავს ამას. იგი ცნობს არა მხოლოდ დედას და მამას, არამედ მათაც, ვინც უფრო იშვიათად ეკონტაქტება - ბებიას, პაპას... ის რეაგირებს უფროსების მიმიკასა და ინტონაციაზე. მაგალითად, თუ დედამ უკმაყოფილო გამომეტყველება მიიღო, ბავშვი ტირის. მოსწონს სარკეში საკუთარი ანარეკლის ყურება, რეაგირებს თავის სახელზე. უმრავლესობა ამ ასაკში სიხარულს სიცილით გამოხატავს. ეცადეთ, შეძლებისდაგვარად გაზარდოთ ბავშვთან კონტაქტში მყოფი ადამიანების რაოდენობა, შეაგუეთ თქვენთან ერთად ბებიასთან ან ძიძასთან ყოფნას.

ლაღად ირბინე, პატარავ! + -

ლაღად ირბინე, პატარავ!
ერთ-ერთი პირველი, ვინც სამშობიარო სახლში ახალშობილს სინჯავს, ორთოპედია. საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის განვითარების დარღვევა საკმაოდ გავრცელებული პრობლემაა, მისი დროული აღმოჩენა კი მკურნალობის დროული დაწყებისა და საუკეთესო შედეგის წინაპირობაა. გვესაუბრება ორთოპედი თამაზ გაბუნია.

- როდის იწყება საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის ჩამოყალიბება?

- ჯერ ისევ მუცლად ყოფნის პერიოდში, მე-4-5 კვირიდან. ეს პროცესი შესაძლოა ადრეულ სტადიაშივე დაირღვეს. ხშირად ამის მიზეზი გენეტიკური დეფექტია, რომელსაც პატარა დედისგან ან მამისგან იღებს. სისტემის განვითარება დაბადების შემდეგაც გრძელდება. ეს ხანგრძლივი გზაა, რომელიც 18 წლამდე გასტანს. მენჯ-ბარძაყის სახსრის ჩამოყალიბება მისი ერთ-ერთი ეტაპია, რომელიც 3 წლისთვის სრულდება.

- როდის უნდა შეუმოწმოს საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატი ბავშვს ორთოპედმა?
- არსებობს გასინჯვის რეკომენდებული გრაფიკი, რომელიც მკაცრად უნდა დავიცვათ. პირველად ახალშობილი სამშობიარო სახლშივე უნდა გასინჯოს ორთოპედმა. მომდევნო გასინჯვები პოლიკლინიკაში ტარდება 1 თვის, 3 თვის, 6 თვის და 12 თვის ასაკში, მერე კი საჭიროებისამებრ.

- გავრცელებული დიაგნოზია მენჯ-ბარძაყის სახსრის დისპლაზია. რა იწვევს მას?
- ახალშობილის მენჯ-ბარძაყის სახსარი, ჯანმრთელისაც კი, ჯერ კიდევ მოუმწიფებელია, სასახსრე ფოსო ვერტიკალურად მდებარეობს, კუნთმყესოვანი აპარატი სუსტია. დისპლაზიის დროს სახსრის ფოსო ბრტყელია და მეტისმეტად ელასტიკური მყესები ვერ აკავებს ბარძაყის ძვლის თავს. ხდება მისი წანაცვლება ზევით და გარეთ. ამ დროს სვამენ ქვეამოვარდნილობის დიაგნოზს, ბარძაყის ძვლის თავის სრული გამოსვლის შემთხვევაში კი ამოვარდნილობისას, რომელიც მენჯ-ბარძაყის სახსრის დისპლაზიის მძიმე ფორმაა. ჩვეულებრივ, ასე ხდება ფეხის კუნთების ჰიპერტონუსისა და ზედმეტი დატვირთვის დროს. ამიტომაც არ შეიძლება, ჩვილი ძალდატანებით დავაყენოთ ფეხზე, როცა ის საამისოდ მზად არ არის ან ნორმაზე მეტს იწონის. გარდა ამისა, როდესაც ჩვილი მეტისმეტად ადრე დგება ფეხზე, ბარძაყის თავი დაშლას იწყებს და დისპლაზია უფრო გვიან გამოვლინდება. გირჩევთ, ნება მისცეთ ბავშვს, იხოხოს, რამდენიც სურს. ეს ძალზე სასარგებლოა - ვერტიკალური დატვირთვა ამ დროს ნაკლებია, ძლიერდება მყესები, რომ­ლებიც ბარძაყის თავს აკავებს.

- როგორ შევამოწმოთ, როდისაა ბავშვის მყესოვანი აპარატი მზად ვერტიკალური მდგომარეობის მისაღებად?
- კუნთმყესოვანი აპარატის მზაობის შესამოწებლად დასვით ჩვილი და დააკვირდით მის ზურგს. თუ ის გამართული კი არა, მოხრილია, ესე იგი კუნთები ჯერ კიდევ სუსტია. შესაბამისად, ფეხზე დასადგომად ბავშვი ჯერ მზად არ არის.

- რამ შეიძლება აეჭვებინოს მშობელს პათოლოგია?
- მენჯ-ბარძაყის წინამდებარობით დაბადებულ ბავშვებთან უფრო ხშირია თანდაყოლილი ამოვარდნილობა, ვიდრე თავით წინამდებარეობით დაბადებულებთან. თუ დიაგნოზი სიცოცხლის პირველივე დღეებში დაისვა და მკურნალობა დაიწყო, 1,5 წლისთვის ათიდან 9 ბავშვი გამოჯანმრთელდება. თუ დისპლაზია 6 თვის შემდეგ გამოვლინდა, მკურნალობა 5 წელი და მეტიც კი გასტანს. შესაძლოა, ოპერაციული ჩარევაც გახდეს საჭირო. თუ დისპლაზია ბავშვის ფეხის ადგმის შემდეგ აღმოაჩინეს, სრული გამოჯანმრთელება სათუოა. ამიტომ მშობელმა უნდა იცოდეს, რას უნდა მიაქციოს ყურადღება, რომ პათოლოგია არ გამოეპაროს. ცალმხრივი ქვეამოვარდილობის ნიშნები:

ცალი ფეხი მეორეზე მოკლეა;
ბარძაყზე ზედმეტი ნაოჭია;
ნაოჭები ასიმეტრიულია;
ფეხების მოხრისას ისმის ტკა­ცუნი მენჯ-ბარძაყისა და მუხლის სახსრებში (ეს სიმპტომები აქტუალურია მხოლოდ 1 თვემდე ასაკის ახალშობილებთან);
ფეხების განზე გადაწევისას ცალი ფეხი სახსარში ბოლომდე არ გადადის. დააწვინეთ ბავშვი ზურგზე,
ცალი ფეხი მუხლში მოახრევინეთ და განზე გადაუწიეთ. ის თავისუფლად უნდა გადადიოდეს 90 გრადუსით, ანუ მუხლით ეხებოდეს საფენის ზედაპირს. შემდეგ შეამოწმეთ მეორე ფეხი. მანიპულაცია უნდა ჩაატაროთ ძალდაუტანებლად. თუ ბავშვი ტირის და წინააღმდეგობას გიწევთ, შემოწმება სხვა დროისთვის გადადეთ.

თუ ბავშვს ეს ნიშნები შეამჩნიეთ, დაუყოვნებლივ მიმართეთ ორთოპედს, რომელიც კვლევისა და დიაგნოსტირების მეთოდების გამოყენებით ზუსტ დიაგნოზს დასვამს.

- კვლევის რა მეთოდებს იყენებენ დიაგნოზის დასაზუსტებლად?
- ჩვილებისთვის დისპლაზიის დიაგნოსტიკის საუკეთესო მეთოდია მენჯ-ბარძაყის სახსრის ულტრაბგერითი გამოკვლევა. იგი დავადების ადრეულ სტადიაში გამოვლენის საშუალებას იძლევა. განსაკუთრებით ეფქტურია ორმხრივი ქვე- ან სრული ამოვარდნილობის დროს. თუ ექოსკოპიის ჩატარების საშუალება არ არის, ინფორმაციული იქნება მენჯ-ბარძაყის სახსრის რენტგენოლოგიური გამოკვლევაც. სურათი ავლენს პათოლოგიას, მის ხარისხსა და მკურნალობის შედეგს.

- ზოგ სპეციალისტს მიაჩნია, რომ საყრდენ-მამოძრავებელი აპ­ა­­რატის უმწიფრობის გამო დისპლაზია ნორმადაც კი შეიძლება ჩაითვალოს. მთავრია, საქმე ქვეამოვარდილობამდე არ მივიდეს. როგორ უნდა მოიქცეს ამისთვის მშობელი?
- მენჯ-ბარძაყის სახსრის სწორი ფორმირებისთვის:

ნუ დააყენებთ ბავშვს ფეხზე და ნურც დადგომის ნებას დართავთ, ვიდრე მისი მყესკუნთოვანი აპარატი ამისთვის მზად არ იქნება.
ყურადღება მიაქციეთ, რომ ფეხები მუდამ ზომიერად ჰქონდეს განზიდული. ამისთვის გამოიყენეთ რამდენიმე პამპერსი. ბუნებრივად ჩვილს ფეხები მუხლებში აქვს მოხრილი და განზე გაზიდული. ამ მდგომარეობის შესანარჩუნებლად ფეხებს შორის დაუდეთ პატარა ბალიში.
ხელში ჭერის დროს თეძოზე შემოისვით - მენჯ-ბარძაყის სახსრის განვითარებისთვის ეს მდგომარეობაც სასარგებლოა.

ახალშობილთა ანომალიები და -პიგმენტის შეუკავებლობა

პიგმენტის შეუკავებლობა (ინცონტინენტია პიგმენტი) იშვიათი მემკვიდრული დაავადებაა. ამ დროს ირღვევა კანის პიგმენტაცია, რასაც თან ერთვის სხვადასხვა ექტო- და მეზოდერმალური დეფექტები. დამემკვიდრება შემთხვევათა უმრავლესობაში X- ქრომოსომასთან შეჭიდული დომინანტური ტიპით ხდება. შეიძლება ითქვას, რომ პიგმენტის შეუკავებლობა მხოლოდ მდედრობით სქესში გვხვდება (მამრობითი სქესის ნაყოფი იღუპება).

პიგმენტის შეუკავებლობის დროს ბავშვს კანზე გამონაყარი დაბადებისთანავე ან დაბადებიდან პირველივე დღეებში (ან პირველივე კვირაში) უჩნდება. გამონაყარი, რომელიც ძირითადად ლოკალიზდება ტანის გვერდით ზედაპირებსა და კიდურების პროქსიმულ უბნებში, არათანაბრადაა განლაგებული და მეტწილად ზოლებისა და ცალკეული ჯგუფების სახით ვლინდება. პიგმენტის შეუკავებლობა სტადიებად მიმდინარეობს. თავდაპირველად ჩნდება ერითემულ-ვეზიკულური, ბულოზური და პაპულოზური გამონაყარი, მათი ნაწილი მალევე ღებულობს ვეზიკულურ-პაპილომურ ხასიათს (პაპულა - მშრალი მუწუკი, კვანძი; ვეზიკულა - 5 მმ-მდე ზომის ბუშტული ანუ კანზე ამობურცული 5 მმ-მდე წარმონაქმნი, რომელიც შეიცავს გამჭვირვალე, იშვიათად კი მღვრიე ან სისხლნარევ სითხეს; ბულოზური გამონაყარი - 5 მმ-ზე მეტი ზომის ბუშტუკი).

როგორც წესი, 4-6 კვირის შემდეგ რეგრესირებული კერის ადგილას ჩნდება ყავისფერი ან ჭუჭყიანი რუხი ფერის ე.წ. ბრიზგის, ზოლების ან ხვეული სახის პიგმენტაცია. მისი ინტენსივობა მატულობს 2-3 წლის ასაკამდე, შემდგომში თანდათანობით მკრთალდება, მაგრამ ნარჩუნდება ხანგრძლივად (20-30 წლამდე). ზოგ ავადმყოფში პიგმენტაციის ადგილს იკავებს ატროფიული ცვლილებები - სკლეროზი და დეპიგმენტაცია. არცთუ იშვიათად დაავადების სტადიურობა სუსტადაა გამოხატული და ამ დროს შეიძლება კანზე ერთდროულად გაჩნდეს ბულოზური, ვეზიკულური და პიგმენტური კერები. ზოგჯერ, როცა პიგმენტის შეუკავებლობის საწყისი სტადიები მუცლადყოფნის პერიოდში გამოვლინდა ან სუსტად გამოხატულობის გამო შეუმჩნეველი დარჩა, დაავადების ძირითადი ნიშანი ჰიპერპიგმენტაციაა.

პიგმენტის შეუკავებლობის პირველ სტადიაზე ბუშტუკის შიგთავსში და ხშირად სისხლშიც გვხვდება ეოზინოფილია. დაავადების დასაწყისში ადგილი აქვს ეპიდერმისა და დერმის უჯრედშორის შეშუპებას, დისკერატოზის ნიშნებს, პერივასკულურ ინფილტრაციულ ანთებას. პიგმენტაციის ფორმირებასთან ერთად ანთებითი პროცესი ცხრება და დერმაში მატულობს მელანოფაგების რაოდენობა.

პიგმენტის შეუკავებლობით დაავადებულთა უმრავლესობას, კანის დაზიანების გარდა აღენიშნება სხვადასხვაგვარი ექტო- და მეზოდერმული დეფექტები, რომლებიც ვლინდება ცნს-ის ფუნქციის დარღვევის (ეპილეფსიური გულყრები, მოძრაობის დარღვევები, გონებრივი ჩამორჩენა და სხვა), თვალის პათოლოგიების (სტრაბიზმი ანუ სიელმე, ნისტაგმი, კატარაქტა, ცისფერი სკლერები, ბადურას პიგმენტაცია, მხედველობის ნერვის ატროფია და სხვა), ძვლების, კბილების, თირკმელების, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ანომალიების სახით.

დიაგნოზი დგინდება კლინიკური სურათის მიხედვით. პიგმენტის შეუკავებლობის ადრეულ სტადიაზე აუცილებელია მისი დიფერენცირება დიურინგის ჰერპესისმაგვარი დერმატიტისგან, გვიან სტადიაზე კი - ნევუსებისგან, მასტოციტოზებისგან, პოიკილოდერმიისგან.

პიგმენტის შეუკავებლობის მკურნალობა სიმპტომურია. ის ტარდება დერმატოლოგისა და პედიატრის მიერ ამბულატორიულად. ინიშნება 100%-იანი თუთიის კრემი და კორტიკოსტეროიდული კრემები. აუცილებელია ნევროპათოლოგის, ოკულისტის, ორთოპედისა და სტომატოლოგის კონსულტაცია.

სამშობიარო ტრავმა
ახალშობილთა სამშობიარო ტრავმა მშობიარობის პროცესში განვითარებული პათოლოგიური მდგომარეობაა, რომელსაც ახასიათებს ბავშვის ქსოვილების ან ორგანოების დაზიანება და როგორც წესი, მათი ფუნქციის დარღვევით მიმდინარეობს.

ახალშობილთა სამშობიარო ტრავმის განვითარების რისკფაქტორია: ნაყოფის არასწორი მდებარეობა, ნაყოფის ზომების შეუსაბამობა დედის მენჯის ძვლის ზომებთან (დიდი ნაყოფი, ვიწრო მენჯი), ნაყოფის საშვილოსნოსშიდა განვითარების თავისებურებები (ქრონიკული საშვილოსნოშიდა ჰიპოქსია), ნაადრევი ან გვიანი მშობიარობა, გახანგრძლივებული ან სწრაფი მშობიარობა.
ხშირად სამშობიარო ტრავმის მიზეზი ნაყოფის შემობრუნებისას ან გამოყვანის მომენტში არასწორი სამეანო ჩარევა ხდება, მაგალითად, მაშებით ნაყოფის არასწორად გამოყვანა, ვაკუუმექსტრაქტორის არასწორად გამოყენება და სხვა.

განარჩევენ რბილი ქსოვილების (კანი, კანქვეშა ქსოვილი და კუნთები), ძვლოვანი სისტემის, შინაგანი ორგანოების, ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის სამშობიარო ტრავმებს.

რბილი ქსოვილების სამშობიარო ტრავმა
მშობიარობის დროს ბავშვის კანისა და კანქვეშა ქსოვილების დაზიანება (დაჟეჟილობა, ნაკაწრი, სისხლჩაქცევა და სხვა), როგორც წესი, არ არის საშიში და მხოლოდ ადგილობრივ მკურნალობას საჭიროებს ინფიცირების თავიდან ასაცილებლად. ადგილობრივ მკურნალობაში იგულისხმება დაზიანებული უბნის დამუშავება 0,5%-იანი იოდის სპირტხსნარით, ასეპტიკური ნახვევის დადება. დაზიანება ქრება დაახლეობით 5-7 დღეში.

რბილი ქსოვილების შედარებით რთულ სამშობიარო ტრავმას მიეკუთვნება კუნთების დაზიანება. ამგვარი სამშობიარო ტრავმის ერთ-ერთი ტიპური ფორმა მკერდ-ლავიწ-დვრილისებრი კუნთის დაზიანებაა. მას ახასიათებს ან სისხლჩაქცევები, ან კუნთის გაგლეჯა (ეს უკანასკნელი, როგორც წესი, კუნთის ქვედა მესამედში ვითარდება). ასეთი ტრავმა ძირითადად ნაყოფის ჯდომითი მდებარეობის დროს ვითარდება, თუმცა მაშების დადების ან მშობიარობისას ხელით ჩარევის შემთხვევაშიც შეიძლება განვითარდეს.

დაზიანებისა და ჰემატომის არეში აღინიშნება მომცრო, ზომიერად მკვრივი ან ცომისებრი, შეხებით ოდნავ მტკივნეული სიმსივნე. ზოგჯერ მას ბავშვის დაბადების პირველი კვირის ბოლოს აღმოაჩენენ, როცა ვითარდება კისერმრუდობა. ბავშვს თავი დახრილი აქვს დაზიანებული კუნთის მხარეს, ნიკაპი კი საპირისპირო მხარეს მიბრუნებული.

მკერდ-ლავიწ-დვრილისებრი კუნთის ჰემატომა უნდა გაირჩეს თანდაყოლილი კუნთოვანი კისერმრუდობისგან.

ექიმი დედას ასწავლის, როგორ პოზიციაში დაადებინოს ბავშვს თავი საწოლში (სპეციალურ რგოლზე), თავის პათოლოგიური დახრა რომ გასწორდეს. ინიშნება ფიზიოთერაპია (მშრალი სითბო, ელექტროფორეზი კალიუმის იოდიდით), უფრო მოგვიანებით კი - მასაჟი. როგორც წესი, ჰემატომა გაიწოვება 2-3 კვირაში და კუნთის ფუნქცია სრულად აღდგება. უეფექტო კონსერვატიული თერაპიის შემდეგ ქირურგიულ მკურნალობას მიმართავენ, რომელიც 6 თვის ასაკამდე უნდა ჩატარდეს.

ერთ-ერთი ხშირი სამშობიარო ტრავმაა კეფალჰემატომა - თავის ქალას რომელიმე ძვლის ძვლისსაზრდელას ქვეშ სისხლჩაქცევა (ხშირად ცალ ან ორივე თხემის ძვლის, იშვიათად კეფის ძვლის). აუცილებელია მისი გამიჯვნა სამშობიარო სიმსივნისგან, რომელიც ახალშობილის კანისა და კანქვეშა ქსოვილების ლოკალური შეშუპებაა და ამ უბნის ხანგრძლივი, მექანიკური ზეწოლის შედეგია. სამშობიარო სიმსივნე გვხვდება გახანგრძლივებული მშობიარობის და არასწორი სამეანო ჩარევების დროს (მაშების დადება). კეფალჰემატომისგან განსხვავებით, სამშობიარო სიმსივნე სცდება ერთი ძვლის არეს, ის რბილი და ელასტიკურია, პერიფერიაზე ფლუქტუაცია (რხევები) და რგოლი არ აღინიშნება. სამშობიარო სიმსივნე ქრება 1-2 დღეში და სპეციფიკურ მკურნალობას არ საჭიროებს.

ბავშვები, რომელთაც რბილი ქსოვილების სამშობიარო ტრავმა აქვთ გადატანილი, როგორც წესი, სრულად გამოჯანმრთელდებიან და ექიმის მეთვალყურეობას აღარ საჭიროებენ.

ძვლოვანი სისტემის სამშობიარო ტრავმა
ძვლოვანი სისტემის სამშობიარო ტრავმებს მიეკუთვნება ბზარები და მოტეხილობები, რომელთაგანაც ყველაზე ხშირად გვხვდება ლავიწის, მხრისა და ბარძაყის ძვლების დაზიანებები. ძვლოვანი სისტემის სამშობიარო ტრავმების მიზეზი არასწორი სამეანო ჩარევაა.

ლავიწის, მხრისა და ბარძაყის ძვლების მოტეხილობა
ლავიწის ძვლის მოტეხილობისას პატარას დაზიანების მხარეს შეზღუდული აქვს კიდურის აქტიური მოძრაობა, ხოლო პასიური მოძრაობის დროს ხელი სტკივა (რასაც ტირილით გამოხატავს). გარდა ამისა, აღნიშნული მოტეხილობის კიდევ ერთი დამახასიათებელი ნიშანია მოროს რეფლექსის უქონლობა (მოროს რეფლექსი - თუ ახალშობილს ავიტაცებთ ან მაგიდაზე ხელს დავაკაკუნებთ მასთან ახლოს, ის გააკეთებს ხელების შემოხვევის მოძრაობას იდაყვის მოხრით. ეს რეფლექსი გრძელდება 4 თვემდე). მსუბუქი პალპაციით აღინიშნება შეშუპება, ტკივილი და მოტეხილობის ადგილას კრეპიტაცია.

მხრისა და ბარძაყის ძვლების მოტეხილობის დროს ბავშვი ვერ ახერხებს დაზიანებული კიდურების აქტიურ მოძრაობას, სტკივა პასიური მოძრაობისას (გამოხატავს ტირილით), დაზიანებული კიდური შეშუპებული, დეფორმირებული და დამოკლებულია.

ძვლების ყველა სახის მოტეხილობას რენტგენოლოგიური კვლევით ადგენენ.

ლავიწის ძვლის მოტეხილობას დაზიანებულ მხარეს ხელის მცირე ხნით იმობილიზაციით, დეზოს ნახვევით, რგოლებით იღლიის ფოსოში ან ტანზე მიდებული გამართული ხელის 7-10-დღიანი გადახვევით მკურნალობენ (ამასთან, ბავშვს აწვენენ საპირისპირო გვერდზე), მხრისა და ბარძაყის მოტეხილობებს კი - კიდურების იმობილიზაციით.

ლავიწის, მხრისა და ბარძაყის ძვლების მოტეხილობისას პროგნოზი კეთილსაიმედოა.

მხრის ძვლის ეპიფიზიოლიზი
ახალშობილთა სამშობიარო ტრავმის იშვიათი შემთხვევაა მხრის ძვლის ეპიფიზიოლიზი, რომელიც ვლინდება შეშუპებით, ტკივილითა და კრეპიტაციით მხრის ან იდაყვის სახსარში პალპაციის დროს. დაზიანებული ხელის მოძრაობა შეზღუდულია. ამგვარი დაზიანებისას მოგვიანებით, შემთხვევათა უმრავლესობაში, იდაყვისა და მაჯის სახსარში ვითარდება მოხრითი კონტრაქტურა, რისი მიზეზიცაა სხივის ნერვის პარეზი.

მხრის ძვლის ეპიფიზიოლიზი მხრის ძვლის რენტგენოლოგიური კვლევით დგინდება.

მკურნალობა დაზიანებული კიდურის 10-14 დღით ფიქსაციასა და იმობილიზაციას ითვალისწინებს. შემდეგ ინიშნება ფიზიოთერაპიული პროცედურები და მასაჟი.

ბავშვები, რომელთაც ძვლების სამშობიარო ტრავმა აქვთ გადატანილი, როგორც წესი, სრულად ჯანმრთელდებიან და ექიმის მეთვალყურეობას აღარ საჭიროებენ.

ჩვილი და დიეტა

ბავშვი მაძღარი და ჯანმრთელი რომ იყოს, საჭიროა კვებისადმი სწორი დამოკიდებულება. ჭარბწონიანი ჩვილი ჯანმრთელობის კრიტერიუმად არ შეიძლება ჩაითვალოს. გვესაუბრება პედიატრი ლია სხირტლაძე.

- პარატროფია იგივე სიმსუქნეა. ამ ტერმინს სამ წლადე ასაკის ბავშვების მიმართ ვიყენებთ. რა შემთხვევაში ითვლება ბავშვი პარატროფიკად?
- პარატროფიის განვითარებას ხელს უწყობს ენდოკრინული დარღვევები, კვების დეფექტი - პატარა ან მეტისმეტად ბევრს ჭამს, ან არაბალანსირებულად იკვებება.

განასხვავებენ პარატროფიის სამ ხარისხს:

I - სხეულის მასა ნორმაზე 10-20%-ით მეტია;
II - 25%-ით მეტი;
III - 40-45%-ით მეტი.

- როგორ გამოიყურება ჭარბწონიანი ჩვილი?
- ჭარბად ნაკვებ ბავშვებს ხშირად აქვთ დამახასიათებელი აღნაგობა: მოკლე კისერი, განიერი გულმკერდი, ვიწრო მხრები, სხეულის მრგვალი ფორმები. ბავშვი ჩასუქებულია, ნაკვები, მაგრამ ფერმკრთალი, კანის ელასტიკურობა და კუნთების ტონუსი დაქვეითებული აქვს. მუცლის, წელის, გულმკერდისა და დუნდულების მიდამოს კანქვეშა შრეში აღენიშნება ზედმეტი ცხიმოვანი ჩანართები.

- რას გულისხმობს ბალანსირებული კვება?
- ბალანსირებული კვებაა საკვები ინგრედიენტების - ცილების, ცხიმებისა და ნახშირწყლების სწორი თანაფარდობა. სამწუხაროდ, ეს ხშირად ვერ ხერხდება.

ნახშირწყლების სიჭარბე
თუ ბავშვს ურჩევნია ცომეული, ნაკლებად ჭამს ცილოვან და მცენარეულ საკვებს, უყვარს რძიანი ფაფები, ტკბილი წვენები, კარტოფილი, ბანანი, მურაბა, ნამცხვრები - ამას ადრე “ცომეულის დაავადებას” უწოდებდნენ.

ნახშირწყლების სიჭარბე იწვევს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფერმენტული სისტემის განლევას, მატულობს ინსულინის გამოყოფა, რაც, თავის მხრივ, ზრდის მოთხოვნას ნახშირწყლებზე. იქმნება მანკიერი წრე. გარდა ამისა, ნახშირწყლებისგან წარმოქმნილი ცხიმი ორგანიზმში აკავებს სითხეს. ბავშვი მიდრეკილია შეშუპებისადმი.

რაციონში ბოსტნეულის, ხორცის ნაკლებობა იწვევს მინერალური ცვლის დარღვევასა და ავიტამინოზს. A, D, E, B ჯგუფის ვიტამინების დეფიციტი შესაძლოა ანემიისა და რაქიტის, ასევე იმუნიტეტის დაქვეითებისა და ნერვული სისტემის მუშაობის დარღვევის მიზეზი გახდეს.

ცილების სიჭარბე
ცილების სიჭარბე მაშინ ვითარდება, თუ ბავშვმა გვიან დაიწყო ხილისა და ბოსტნეულის მიღება, სამაგიეროდ, დღეში რამდენჯერმე ჭამს ხაჭოს, კვერცხის გულსა და ხორცს. ცილების სიჭარბე არღვევს საჭმლის მონელებას, ჩვილს აწუხებს შეკრულობა, იზრდება დატვირთვა თირკმელებსა და ღვიძლზე, კუჭის წვენის მჟავიანობის გამო ფერხდება რკინის ათვისება.

- ბუნებრივ ან ხელოვნურ კვებაზე მყოფ წლამდე ბავშვებს რატომ ემუქრებათ ჭარბი წონა?
- ზედმეტი წონა ბუნებრივ კვებაზე მყოფ ბავშვებშიც აღინიშნება. ასეა, როდესაც იმის შიშით, რომ ჩვილი მშიერი არ დარჩეს, დედა ხშირად - ყოველ ნახევარ საათში ერთხელ აწოვებს ძუძუს. ჩვილის მცირე ტევადობის კუჭი ვერ ასწრებს წინა ულუფისგან დაცლას, ახალი ულუფის მისაღებად კუჭის კედლები იჭიმება და პატარა ეჩვევა ჭარბ ულუფებს. ამიტომ ბუნებრივ კვებაზე მყოფი ჩვილი 1,5სთ-ზე ნაკლები ინეტრვალებით არ უნდა იკვებებოდეს.

კუჭი არც ხელოვნური კვების დროს უნდა მიაჩვიოთ ზედმეტ ულუფას, თუმცა, ამ შემთხვევაში, კვებათა შორის ინტერვალი 2-3 საათი მაინც უნდა იყოს.

- რა ურჩევთ წლამდე ასაკის ბავშვის მშობელს კვების შესახებ?
- თუ ბავშვი ხელოვნურად იკვებება, მკაცრად უნდა დაიცვათ ინსტრუქცია. მითითებულზე მეტი ფხვნილის გამოყენება არ შეიძლება - ნორმები ასაკის მიხედვითაა გამოთვლილი.

ჭარბი ულუფისგან დასაცავად სწორად უნდა შეარჩიოთ საწოვარა, მისი ნახვრეტის ზომა. თუ საკვები ბოთლიდან თავისუფლად გადმოედინება და ბავშვი დატვირთვის გარეშე იღებს საკვებს, ის
დანაყრებას ვერ გრძნობს, ჭარბი ულუფა კი კუჭ-ნაწლავს დატვირთვით მუშაობას აიძულებს.

იდეალურ შემთხვევაში საწოვარას იმ ზომის ნახვრეტი უნდა ჰქონდეს, რომ ბოთლის დაყირავებისას წვეთები გულის პულსაციის შესატყვისი სიჩქარით წამოვიდეს.

არსებობს წესები, რომელთა დაცვა რეკომენდებულია:

დამატებითი საკვების მიცემა დაიწყეთ ექიმის კონსულტაციით მითითებულ ასაკში
თუ ჩვილს ასაკთან შედარებით ზედმეტი წონა აქვს, დამატებითი კვება დაიწყეთ ბოსტნეულით, ის ნაკლებკალორიულია, ვიდრე დედის რძე ან ადაპტირებული ნარევი;
ფაფა მოამზადეთ ბოსტნეულის ნახარშზე და მიეცით დღეში ერთხელ, არა უმეტეს 130-150 გრამისა;
უფრო კალორიული საკვები მიეცით დღის პირველ ნახევარში.

ზოგ მშობელს ჰგონია, რომ ფაფა და ბოსტნეულის პიურე ბავშვს არ ანაყრებს, ამიტომ უფრო მეტს აჭმევს ხაჭოს, კვერცხს, ხორცს. ეს კი ცილოვანი საკვების სიჭარბეს იწვევს.

თუ პატარა ჭარბი წონისკენაა მიდრეკილი, ნუ აიძულებთ ულუფა ბოლომდე შეჭამოს. თუ თეფშზე რამდენიმე ლუკმა დარჩა, ეს არ ნიშნავს, რომ ბავშვი არ დანაყრებულა. ნუ მიაჩვევთ მას საკვების მარაგის დაგროვებას. დაიხსომეთ, ბავშვი ჭამს იმდენს, რამდენსაც ორგანიზმი სთხოვს.

- შესაძლოა თუ არა, დედის რძის ზედმეტმა ცხიმიანობამ ჩვილი გაასუქოს?
- დედის რძის ცხიმიანობის გასაგებად სპეციალური ლაბორატორიული კვლევა არც არის საჭირო - ნახევარი ჩაის ჭიქა გამოწველილი რძე გააჩერეთ რამდენიმე წუთით. თუ ზედაპირზე ცხიმის თხელი ფენა გაჩნდა, ეს ნორმალურია, სქელი ცხიმოვანი ფენის წარმოქმნა კი რძის მაღალ ცხიმიანობაზე მიუთითებს.

მომატებული ცხიმიანობის შემთხვევაში ჩვილი ძირითადად რძის პირველი, წინა ულუფებით უნდა კვებოთ, ანუ ძუძუ ბოლომდე არ დააცლევინოთ; რძის ბოლო ულუფები გაცილებით ცხიმიანია. დარჩენილი რძე გამოიწველეთ, რათა დამატებითი პრობლემები არ შეგექმნათ.

- როგორ კონტროლდება წონა?
- წონას ჩვილის ყოველთვიური აწონით ვაკონტროლებთ, მაგრამ მნიშვნელოვანია ორი მაჩვენებლის - წონისა და სიგრძის პროპორციული შესატყვისობა. თუ ჩვილი ნორმაზე მეტი სიგრძისაა, წონაც მეტი ეკუთვნის.

სწორი დასკვენების გამოსატანად ყოველთვიური აწონა-გაზომვის მაჩვენებლები და მათი თანაფარდობა უნდა აღინუსხოს.

- როდის არის საგანგაშო ჩვილისთვის წონის მომატება?
- ნორმალური ჩვილი ყოველთვე იმატებს წონას, ეს პროცესი მისი ზრდა-განვითარებისთვის აუცილებელია; როდესაც ჩვილი აქტიურ მოძრაობას იწყებს, ე.ი. დაახლოებით 6 თვიდან, ის ადრინდელივით ვეღარ იმატებს.

თუ ხელოვნურ ან ბუნებრივ კვებაზე მყოფმა ჩვილმა 6 თვიდან აქტიურად განაგრძო წონის მატება, ეს უკვე საგანგაშოა და ექიმის კონსულტაციას გირჩევთ. უნდა გაკონტროლდეს წონის მატების დინამიკა, სისხლში შაქრის დონე, ჰორმონები და ბიოქიმიური მაჩვენებლები.

- როგორ მოვიქცეთ, თუ პატარამ მეტისმეტად გაუსწრო წონით თანატოლებს?
- პატარებს აქტიური მოძრაობის ბუნებრივი მოთხოვნილება აქვთ. ნუ დაუშლით, ნუ აიძულებთ მანეჟში ან ეტლში ჯდომას, იხოხოს, იხტუნოს, ირბინოს. მოძრავი თამაშების დროს უამრავი კალორია იხარჯება. თქვენ მხოლოდ ბავშვის უსაფრთხოების უზრუნველყოფა მოგეთხოვებათ.

ეცადეთ, მიაჩვიოთ ბავშვი მრავალფეროვან მოძრაობებს, ხშირად დააწვინოთ მუცელზე, რომ თავისით გადმობრუნდეს, დაეხმარეთ გვერდზე გადაბრუნებისას, გაუკეთეთ მასაჟი, ავარჯიშეთ, ყოველდღე აბანავეთ.

გაითვალისწინეთ! ორსულობისას დედის მიერ მომატებული ყოველი ზედმეტი კილოგრამი ახალშობილის მასას საშუალოდ 22,4გ-ით ზრდის.

ამრიგად, თუ დედა 10კგ-ს მოიმატებს, ახალშობილის მასა ნორმაზე 224გ-ით მეტი იქნება, ყურადღება მიაქციეთ ორსულობისას საკუთარ წონას!

- შეიძლება თუ არა ჩვილის დიეტა?
- თუ ექიმს დიეტა აუცილებლად მიაჩნია, ის უნდა შესრულდეს, მაგრამ რამდენიმე საფეხურად:

I ეტაპი - განტვირთვა. გრძელდება 7-10 დღე. მაღალკალორიული საკვებიდან ბავშვს ეძლევა მხოლოდ დედის რძე ან ადაპტირებული ნარევი. კვებათა რაოდენობა ასაკზეა დამოკიდებული. საკვების ულუფა შეძლებისდაგვარად მცირდება. ბუნებრივი კვების ხანგრძლივობა თითო ჯერზე არ უნდა აღემატებოდეს 3-5 წუთს. ხელოვნური და შერეული კვებისას ორი ულუფა იცვლება რძემჟავა ნარევებით. დამატებით ნებადართულია მხოლოდ ხილისა და ბოსტნეულის (სტაფილო, კომბოსტო, ყაბაყი, გოგრა, ვაშლი, მსხალი) პიურეს მიცემა.

ნუ მიაჩვევთ ბავშვს დამტკბარ ხილფაფას, მაწონს, ხაჭოს. გაუსინჯეთ გემო. თუ ნაკლებად ტკბილი მოგეჩვენათ, ასეთი სიტკბო ჩვილისთვის საკმარისია.

II ეტაპი - გარდამავალი. გრძელდება 2-4 კვირა. ხილსა და ბოსტნეულს ემატება ცილა ასაკის შესაბამისად. ნახშირწყლები და ცხიმები უნდა შეიზღუდოს. ბურღულიდან უპირატესობა ენიჭება ბოსტნეულის ნახარშში უცხიმოდ მოხარშულ წიწიბურასა და შვრიას.

ცილის დეფიციტ რომ არ განვითარდეს, ჩვილის რაციონში შეგიძლიათ ჩართოთ დაბალპროცენტიანი ხაჭო, მოხარშული ხბოს ხორცი, 9 თვიდან - თევზის ფილე.

III ეტაპი - ოპტიმალური კვება. ესაა ასაკის შესატყვისი დაბალანსებული, სრულფასოვანი კვება. თუმცა საკვების კალორიულობა - ცილების, ცხიმებისა და ნახშირწყლების შემცველობა ქვედა ზღვარზეა.

ნუ შეიცოდებთ ჩვილს დიეტის დროს - დაინდეთ მხოლოდ მისი მომავალი. დაფიქრდით, რა ელის მას სიმსუქნის შემთხვევაში...

თანდაყოლილი სტრიდორი

თანდაყოლილი სტრიდორი - პათოლოგიური ხმაურიანი (გაძნელება ან hissing) სუნთქვის გამო თანდაყოლილი ანომალიები სტრუქტურა ხორხის და ტრაქეის. თანდაყოლილი სტრიდორი, როგორც ჩანს, ხმამაღალი სუნთქვის გაძნელება, რომელიც იზრდება ტირილი, ხველა. დიაგნოზი თანდაყოლილი სტრიდორი გაიმართა პედიატრი, ოტორინოლარინგოლოგი და pulmonologist მონაცემების საფუძველზე ისტორია, laryngoscopy, ბრონქოსკოპია, ეზოფაგოსკოპია. მკურნალობა თანდაყოლილი სტრიდორი, იმის გამო, ოპერატიული მიზეზების გამო, არ უნდა: ზრდის ხრტილოვანი ხორხის (2-3 წელი) სტრიდორი გაქრა. იმ შემთხვევაში, თუ პათოლოგია დაკავშირებულია ორგანული მიზეზები, შეიძლება მოითხოვოს ოპერაცია.
ვრცლად
თანდაყოლილი სტრიდორი
მიზეზები თანდაყოლილი სტრიდორი
კლასიფიკაცია თანდაყოლილი სტრიდორი
სიმპტომები თანდაყოლილი სტრიდორი
დიაგნოზი თანდაყოლილი სტრიდორი
მკურნალობა თანდაყოლილი სტრიდორი
პროგნოზირება და პრევენცია გართულებები თანდაყოლილი სტრიდორი
თანდაყოლილი სტრიდორი - მკურნალობის მოსკოვში
თანდაყოლილი სტრიდორი არის დაავადება ახალგაზრდა ბავშვები, რომლებიც უნდა წინაშე პროფესიონალები სფეროში პედიატრიის, ოტოლარინგოლოგია და პულმონოლოგია. თანდაყოლილი სტრიდორი, როგორც წესი, როგორც ჩანს, დაბადების, მინიმუმ პირველ თვეს მისი დებიუტი ბავშვის სიცოცხლე თუ გვიან. მახასიათებელი სტრიდორი არანორმალურად ხმაურიანი სუნთქვა დაძლევის წინააღმდეგობის გაწევა, რაც ხდება ამ გზით ჰაერის მასა, როგორც ის გადის ვიწროვდება ფართობი ხორხის. თანდაყოლილი სტრიდორი არ არის დამოუკიდებელი nosological ფორმა და მიუთითებს, რესპირატორული ობსტრუქციის გამოწვეული სხვადასხვა პათოლოგიური მდგომარეობის ხორხის და ტრაქეის.
მიზეზები თანდაყოლილი სტრიდორი
60-დან 70% შემთხვევაში თანდაყოლილი სტრიდორი ბავშვებში გამოწვეულია დარღვევები ზედა სასუნთქი გზების. ყველაზე გავრცელებული თანდაყოლილი სტრიდორი გამო სისუსტე გარე ბეჭედი ხორხის (laringomalyatsiey). ამ შემთხვევაში, epiglottis დროს შთაგონების და cherpalonadgortannye ჩამოყაროს პროლაფსი ღრუში ხორხის, რომელსაც თან ახლავს მისი ხელის შეშლა და crowing ხმის ხოლო სუნთქავდა. Laringomalyatsiya ხშირად აღინიშნება დაბადებული ბავშვების ნაადრევი მშობიარობის, დაავადებული არასრულფასოვანი კვება, რაქიტი, spazmofilii. ზოგიერთ შემთხვევაში, თანდაყოლილი სისუსტე ხორხის შეიძლება ერთად სხვა მანკები სასუნთქი გზების - მაგალითად, tracheomalacia და traheobronhomalyatsiey.
აღნიშნული დარღვევები უკავშირდება ადგილობრივი სახით კუნთების ჰიპოტონია, განვითარების შეფერხების გამოწვეული ნეირო-კუნთოვანი სისტემა. ბავშვებში თანდაყოლილი სტრიდორი კუნთოვანი დეფიციტის შეიძლება ასევე მანიფესტი გასტროეზოფაგური რეფლუქსი, achalasia, ძილის აპნოე, ptosis საუკუნეში.
ბევრად უფრო ხშირად, მათ შორის მიზეზების თანდაყოლილი სტრიდორი გამოვლინდა კეთილთვისებიანი სიმსივნეები ხორხის (ჰემანგიომა, lymphangioma, ხორხის პაპილომატოზის), ავთვისებიანი სიმსივნე, choanal ატრეზია, პარეზი და დამბლა ვოკალური folds, ნაწიბუროვანი laringotrahealny სტენოზი, თანდაყოლილი ჩიყვი და სხვა. თუ თანდაყოლილი სტრიდორი ხდება განმავლობაში კვების, აუცილებელია, რომ ვფიქრობ, საყლაპავის-tracheal ფისტულის ან ხორხის ნაპრალში.
თანდაყოლილი სტრიდორი შეიძლება მოხდეს, როგორც ცალკე შედის სტრუქტურა გენეტიკური სინდრომის (დაუნის სინდრომი, მარფანის ის, Pierre-Robin et al.). ხშირად თანდაყოლილი სტრიდორი თან ახლავს სხვა თანდაყოლილი ანომალიები - ჰიპერტენზიასთან ჰიდროცეფალია ან კრუნჩხვები, გულის დეფექტები (პატენტის ოვალური ხვრელის, პარკუჭოვანი დამატებითი აკორდი), ფილტვის ჰიპერტენზიის, და სხვები.
შეძენილი სტრიდორი შეიძლება იყოს ნიშანი კიბოს ტრაქეის და ბრონქული ობსტრუქციის ტრაქეობრონქული საგარეო საქმეთა ორგანოების, ბრონქიალური ასთმის, ალერგიული შეშუპება სასუნთქი გზების ინფექციები (ეპიგლოტიტი retropharyngeal აბსცესი, კრუპი), subglottic სტენოზის გამო ხანგრძლივი intubation, კიბოს ხორხის ან საყლაპავის, თირეოიდიტი.
კლასიფიკაცია თანდაყოლილი სტრიდორი
ავტორი ხარისხი თანდაყოლილი სტრიდორი სუნთქვის დარღვევები კლასიფიცირდება შემდეგნაირად:
Grade I (კომპენსაცია) - თანდაყოლილი სტრიდორი არ საჭიროებს მკურნალობას;
Grade II (სასაზღვრო-კომპენსაცია) - თანდაყოლილი სტრიდორი მოითხოვს დინამიური დაკვირვება და შესაძლოა მკურნალობა;
Grade III (ასთმა) - თანდაყოლილი სტრიდორი საჭიროებს მკურნალობას;
VI ხარისხი - თანდაყოლილი სტრიდორი, შეუთავსებელია ცხოვრებაში, რომელიც დაუყოვნებლივ რეანიმაცია და ქირურგიული მკურნალობა.
არსებობს სამი სახის თანდაყოლილი სტრიდორი: შთაგონების, ამოსუნთქვის და ბიფაზურია. Inspiratory სტრიდორი ვითარდება სუნთქვა; რითაც ფორმირების დაბალი ხმაურის crowing ხმის გამო ლოკალიზაციის დაზიანებები ზემოთ ვოკალური folds (იმ hypopharynx ან ზედა ნაწილი ხორხის). როდესაც ორი ეტაპი სტრიდორი ხდება სასუნთქი გზების ობსტრუქციის დონეზე ვოკალური cords; ამრიგად, ხმაურიანი სუნთქვა ხმის მაღალი. თანდაყოლილი სტრიდორი ამოსუნთქვის ტიპის, იზრდება exhale, იმის გამო, რომ ხელის შეშლა ქვემოთ ვოკალური folds, და აქვს საშუალო სიმაღლე crowing ხმა.
სიმპტომები თანდაყოლილი სტრიდორი
თანდაყოლილი სტრიდორი, როგორც ჩანს, მალე დაბადების შემდეგ და გაძლიერდეს პირველი კვირის ცხოვრებაში. ამავე დროს ყურადღებას ამახვილებს იმ დამახასიათებელი audible მანძილი ხმამაღალი ხმა რომ ხდება, როდესაც ბრეაკოუტ ჰაერის ნაკადი მეშვეობით შევიწროვებული ხორხის. ხმაური შეიძლება იყოს გაძნელება, ზე ან hissing, ყრუ; ჰგავს მტრედი cooing, purring კატა, მამალი და ქათამი clucking. ძილის დროს, დარჩება თბილი ოთახი, დასვენების ხმაურის ინტენსივობის მცირდება; sucking, ტირილი, ხველა - პირიქით, გაიზარდა.
უმეტეს შემთხვევაში, თანდაყოლილი სტრიდორი რბილი, იმდენად, რამდენადაც კომპენსაცია, რომელიც საშუალებას ბავშვი იზრდება და ნორმალურად განვითარდება. როდესაც კომპენსაცია თანდაყოლილი სტრიდორი ფიზიკური მდგომარეობის ბავშვი, როგორც წესი, არ განიცდიან, აქტი sucking არ არის გატეხილი, მისი ხმა გადაარჩინა. თუმცა, ზოგიერთ შემთხვევაში, სტრიდორი შეიძლება იყოს დაკავშირებული სიმპტომები დისფაგია და დისფონია.
თუ თქვენ გაქვთ SARS, რომელსაც თან ახლავს კატარული ცვლილებები ზედა სასუნთქი გზების, არსებობს მწვავე შეტევა სტრიდორი. ეს გამოიხატება ქოშინით, laringospazmom, ციანოზი, კანის, უარყოფა ნეკნთაშუა ფართები მკერდზე, საუღლე ფოსოში და ეპიგასტრიუმში დროს ინჰალაციის. მძიმე თანდაყოლილი სტრიდორი და აპნოე შეიძლება განვითარდეს სუნთქვის მწვავე უკმარისობა.
თანდასწრებით ბავშვის თანდაყოლილი სტრიდორი შეიძლება ხელი შეუწყოს ლარინგიტი, ტრაქეიტი, ბრონქიტი, მწვავე პნევმონია, ბრონქული ასთმა.
დიაგნოზი თანდაყოლილი სტრიდორი
იმისათვის, რომ დადგინდეს მიზეზი თანდაყოლილი სტრიდორი მოითხოვს შემოწმების ბავშვის პედიატრი, ყელ, პულმონოლოგია, ნევროლოგიის, გასტროენტეროლოგიური. როდესაც გახსნილია ზოგადი მდგომარეობა ბავშვის, შავი ხვრელი და გულისცემის, ფერის კანის, კუნთების მხარდამჭერი მონაწილეობის აქტი სუნთქვა, უარყოფა შესაბამისი სექციები გულმკერდის სუნთქვის, და ასე შემდეგ. D.
ყოველთვის mikrolaringoskopiya; საჭიროების შემთხვევაში, შესრულებული რენტგენის ხორხის და რბილი ქსოვილების კისერზე, ხორხის ექოსკოპია, კომპიუტერული და მაგნიტურ, გულმკერდის რენტგენი, ბრონქოსკოპია, bronchography. კომბინაციით სიმპტომების თანდაყოლილი სტრიდორი კვლევის დაემატა დისფაგია საყლაპავი ფლუოროსკოპია, esophagogastroduodenoscopy, მუცლის ღრუს ულტრაბგერითი. როდესაც დისფონია და aphonia მიზანშეწონილად neurosonography, EEG, ტვინის CT. თუ ეჭვი თანდაყოლილი ჩიყვი უნდა კონსულტაციები ენდოკრინოლოგი ჩატარების ფარისებრი ჯირკვლის ექოსკოპია, განსაზღვრა TSH, T3, T4.
დიფერენციალური დიაგნოზი თანდაყოლილი სტრიდორი უნდა განხორციელდეს ლარინგიტი, ჭეშმარიტი და ცრუ კრუპი, retropharyngeal აბსცესი, საგარეო საქმეთა ორგანოების ხორხის, ტრაქეის და ბრონქებში, bronhoadenitom ტუბერკულოზი, ჰოჯკინის დაავადება.
მკურნალობა თანდაყოლილი სტრიდორი
უმეტეს შემთხვევაში, მოვლენაა დაზიანება და საზღვრის კომპენსაცია თანდაყოლილი სტრიდორი, შემცირდა 6 თვის ბავშვის ცხოვრებაში და წავიდეთ ყველა გზა 2-3 წლის განმავლობაში. მიზანშეწონილია, რომ რეგულარული შემოწმება ოტორინოლარინგოლოგი; სპეციალური მკურნალობა, ხოლო, როგორც წესი, არ არის შესაძლებელი.
ზოგიერთ შემთხვევაში, როდესაც laringomalyatsii მიუმართავთ გამოყენების ლაზერული ჭრა შესახებ epiglottis, folds cherpalonadgortannyh დისსექცია ან მოხსნა arytenoid ხრტილოვანი. მწვავე შეტევები თანდაყოლილი სტრიდორი, განვითარებული ფონზე SARS მოითხოვს დაუყოვნებლივ სტაციონარში. საავადმყოფოში შეიძლება დაეკისროს ჰორმონალური მკურნალობა, ინჰალაციის, ბრონქოდილატატორებით. განვითარებასთან ერთად კრიტიკული მდგომარეობის გვიჩვენებს tracheotomy და intubation მექანიკური ვენტილაცია.
თანდაყოლილი სტრიდორი, გამოწვეული სიმსივნური პროცესების საჭირო ენდოსკოპიური მოხსნა კეთილთვისებიანი სიმსივნეები ხორხის. როდესაც სტრიდორი გამოწვეული თანდაყოლილი ჰიპოთირეოზი, ჰორმონის ჩანაცვლებითი თერაპიის ხორციელდება.
პროგნოზირება და პრევენცია გართულებები თანდაყოლილი სტრიდორი
როცა ბავშვი იზრდება, cartilage ხორხის გახდეს ამკვრივებს, სანათურის ხორხის - ფართო, ასე მოვლენაა თანდაყოლილი სტრიდორი შეიძლება რეგრესი სპონტანურად 2-3 წლის განმავლობაში. ამ პერიოდის განმავლობაში, თქვენ უნდა იზრუნოს პრევენციის colds, კვების, ქცევის წრთობისა ობიექტების, ხელსაყრელი ფსიქოლოგიური კლიმატი. თანდასწრებით ორგანული მიზეზების თანდაყოლილი სტრიდორი და comorbidity უნდა იყოს მათი დროული აღმოფხვრა.
იმ შემთხვევაში, თუ მიერთების რესპირატორული ინფექციები, თანდაყოლილი სტრიდორი დეკომპენსაციის და განვითარების სუნთქვის უკმარისობა, პროგნოზი შეიძლება გამოიწვიოს შეშფოთება.

საკეისრო კვეთის მსვლელობისას იხსნება მუცლის ღრუს წინა კედელი, განაკვეთი უშირესად ბოქვენის თავზე ჰორიზონტალურად კეთდება, თუმცა თუ საჭიროა ნაყოფის სწრაფი ამოყვანა, განაკვეთი შესაძლოა ვერტიკალურადაც გაკეთდეს - ბოქვენიდან ჭიპის რგოლამდე. შემდგომ მეანი გადაწევს კუნთებს და შარდის ბუშტს, ამის შემდეგ კეთდება განაკვეთი საშვილოსნოზე, იხსნება სანაყოფე პარკი და ამოჰყავთ ახალშობილი, ჭრიან ჭიპლარს და ბავშვს გადასცემენ ბებიაქალს. ბოლოს საშვილოსნოდან ხელით ხდება პლაცენტის ამოღება. საშვილოსნოიკერება სპეციალური ძაფით, რომელიც 3-4 თვეში გაიწოვება, ხოლო მუცლის კედლის ჭრილობა შრეობრივად იკერება. ოპერაცია, მდგომარეობის შესაბამისად, გრძელდება 20-40 წუთი.
საკეისრო კვეთა ნარკოზის ქვეშ მიმდინარეობს, იყენებენ ანესთეზიის ორ სახეობას - ენდოტრაქეულს (სანარკოზე ნივთიერებების შეყვანა ხდება სასუნთქი გზების გზით ნიღბის საშუალებით) და ეპიდურულს (სანარკოზე ნივთიერებები შეყავთ ნემსის საშუალებით ზურგის ტვინის არხში). ანესთეზიის სახეობას ირჩევს ანესთეზიოლოგი ორსული ქალის მდგომარეობიდან გამომდინარე.
საკეისრო კვეთის შემდგომ პირველი 24-საათის განმავლობაში საჭიროა განხორციელდეს მელოგინეზე ინტენსიური მეთვალყურეობა. მელოგინეს აძლევენ ტკივილგამაყუჩებელ პრეპარატებს, საშვილოსნოს შეკუმშვის მასტიმულირებელ წამლებს (ფიზიოლოგიური მშობიარობისგან განსხვავებითორგანიზმში არ არის საკმარისი საშვილოსნოს შეკუმშვების მასტიმულირებელი ჰორმონის - ოქსიტოცინის კონცენტრაცია) და კუჭ-ნაწლავის მოქმედების აღმდგენ საშუალებებს (კუჭ-ნაწლავის გადავსება ხელს უშლის ჭრილობის შეხორცებას), თუ არსებობს დაინფიცირების რისკი - მელოგინეს ანტიბიოტიკებსაც უწერენ.
ამის შემდგომ მელოგინის მდგომარეობის მიხედვით ქალს ურჩევენ დოზირებულად და გადაძაბვის გარეშე განახორციელოს აქტივობები - ადგეს ლოგინიდან, აიყვანოს ახალშობილი, მოუაროს პატარას, პირველ დღეებში ახალშობილის 24-საათიანი პატრონაჟი შესაძლოა მისთვის ძლიერი დატვირთვა აღმოჩნდეს და გამოიწვიოს ჭრილობის გახსნა და სისხლდენა. მიუხედავად ფიზიკური აქტივობის შეზღუდვისა, მელოგინეს საკეისრო კვეთის შემდგომ (თუ ის არ იღებს ანტიბიოტიკებს) ურჩევენ რაც შეიძლება სწრაფად დაიწყოს მისი ახალშობილის ძუძუთი კვება.
საკეისრო კვეთის ადგილზე ნაწიბურის ჩამოყალიბების და ქსოვილების რეგენერაციის პროცესი ითხოვს ხანგრძლივ მოცდის პერიოდს შემდგომ ორსულობამდე, რეკომენდებულია 3 წლიანი შუალედის დაცვა. საკეისრო კვეთის შემდგომ საჭიროა ჭრილობის რეგენერაციის სტიმულირება სპეციალური საშუალებებით, ასეთი თერაპიის დაწყება ეფექტურია ოპერაციის ჩატარებისთანავე , რაც საშუალებას მისცემს ქალს პრობლემების გარეშე ბუნებრივად გააჩინოს შემდეგი შვილები.
სტატისტიკის მიხედვით, საკეისრო კვეთის მაჩვენებელი როგორც განვითარებულ, ისე ნაკლებად განვითარებულ ქვეყნებში, მათ შორის საქართველოში, საკმაოდ მაღალია (მაგ. აშშ-ში ყოველი მესამე ორსულობა საკეისრო კვეთით მთავრდება -33%, საქართველოში ეს მაჩვენებელი 40%-ს აღწევს). ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის რეკომენდაციით კი, საკეისრო კვეთის ოპტიმალური დონე 15%-ს არ უნდა აღემატებოდეს.

как спать во время беременности

Рано или поздно, так или иначе, но каждая будущая мама сталкивается с вопросом, как спать во время беременности. Привычные в обыденной жизни позы для сна на определённом этапе беременности становятся неприемлемыми для женщин. Сон и без того нарушается после гормональных перестроек организма, а тут ещё и существенные изменения в фигуре будущей мамы.Как спать во время беременности?

Постоянная сонливость во время беременности – явление нередкое. Только к концу вынашивания могут возникнуть проблемы со сном. Большой живот уже не даёт найти удобную позу, а в голове – различные тревоги и мысли о предстоящих родах. Ночью возникает бессонница, а днём из-за этого сильно клонит в сон. И если с сонливостью бороться нет необходимости, то с бессонницей можно и нужно. Так, например, многим беременным для качественного и полноценного сна помогают:- прогулка перед сном на свежем воздухе,- открытая форточка зимой или даже балконная дверь летом ночью, — принятие перед сном успокаивающей ванны, — выпитый на ночь чай с мятой или тёплое молоко с небольшим количеством мёда, — правильный режим дня и питание.
Позы для сна во время беременности

Итак, в первом триместре беременная женщина может позволить себе сон в абсолютно любой позе – в той, к которой привыкла и которая для неё является самой комфортной. Однако если женщина уже знает о своей беременности, то стоит потихоньку приучать себя засыпать в других позах, рекомендованных для последующих сроков.

Как только живот становится заметным (у кого-то это происходит уже на тринадцатой неделе, у кого-то на двадцатой, а у кого-то и вовсе на двадцать пятой), спать на животе уже не получится – раз, и уже нельзя будет – два.
Сон на спине ещё возможен физически, но недели с двадцать восьмой нежелателен для женщины и ребёнка по всем медицинским показаниям.Остаются две позы – на правом боку и на левом. При поперечном предлежании обычно врачи советуют спать именно на том боку, где находится головка малыша. В теории же сон на левом боку более благоприятен и для здоровья мамы, и для здоровья ребёнка. Однако мало кто может спать всю ночь в одном положении, это невозможно, да не нужно. Поэтому любой врач порекомендует своей пациентке смену позиций для сна раза три-пять за ночь: с одного бок на другой. Это допустимо и при тазовом предлежании плода.
Как нужно и можно спать беременной: на животе или на спине?

Как уже говорилось, в первом триместре ограничений по поводу позы сна для беременных нет. Будущая мама может спать и на животе, и на спине, т.е. так, как ей наиболее комфортно.
Во втором триместре беременной уже рекомендовано спать на левом боку, однако она всё ещё может спать на спине. А вот спать на животе уже вряд ли получится – это будет и неудобной для мамы позой из-за выступающего животика, и неполезным положением для здоровья малыша и самой беременной.
В третьем же триместре врачи уже категорически не рекомендуют спать ни на животе, ни на спине. Это может быть даже опасным для плода и привести к негативным последствиям.
Можно ли беременным спать на животе?

Пока животик не выступает и не мешает сну, будущая мама охотно может предаваться Морфею в позе «на животе». Однако как только он начинает расти, а плод достаточно быстро развиваться, лучше менять эту привычку. Стоит подобрать другую позу для сна, т.к. несмотря на защитные для малыша околоплодные воды, есть риск угрозы травмировать малыша. Да и, в конце концов, это становится просто неудобным.
Можно ли беременным спать на спине?

На спине спать можно достаточно долго, однако со второго триместра это уже не очень полезно, а с третьего – категорически вредно. Постоянно увеличивающаяся в размерах матка и так же быстро растущий плод всё больше и больше давят на кишечник, поясничный отдел позвоночника, полую вену беременной. А это может привести к таким проблемам, как нарушение кровообращения и недостаточное снабжение плода кислородом. В связи с этим могут возникнуть такие проблемы:
частые головокружения и обмороки;
затруднённое дыхание
учащение сердцебиения, тахикардия и аритмия
падение давления
обострение геморроя
нарушенное кровообращение в почках и плаценте.
Часто в таких случаях малыш сам сигнализирует маме о том, что ему неудобно и не хватает кислорода – он начинает активно толкаться. Если перевернуться на бок, он сразу же успокоится.
Какая самая удобная и полезная поза для сна во время беременности?

Итак, уже давно доказано, что самая комфортная и полезная поза для сна во время беременности — на левом боку, правая нога согнута в колене и лежит на подушке.
Именно в таком положении:
улучшается приток крови к плаценте (а значит, ребёнок тоже получает достаточное для его развития количества кислорода);
хорошо работают почки (что на последних месяцах особо важно);
уменьшаются отёки ног и рук;
нет давления на печень;
не болят спина и область таза;
поддерживается оптимальная работа сердца матери.
В случае поперечного предлежания, при котором головка малыша расположена с правой стороны, доктора рекомендуют спать на правом боку, чтобы помочь ребёнку занять в будущем правильное положение.
Удобную для сна позу помогают также занять подушки разного размера. С ними можно экспериментировать: подложить под живот, под ногу, между ног, под поясницу — всё зависит от выбора будущей мамы.
Главное – чтобы женщина смогла во сне набраться сил и отдохнуть, ведь впереди у неё роды, на которые тратится много сил и энергии. А после родов мало кому из мам удаётся забыться крепким продолжительным сном: ведь уже есть малыш, который требует постоянного ухода, и даже глубокой ночью.
Полезные советы беременным для правильной организации сна

Если вас беспокоит бессонница, ни в коем случае не пользуйтесь снотворными средствами (их может назначать только врач, и то только в крайних случаях). Помните, что любое лекарственное средство влияет не только на вас, но и на вашего ещё не рождённого кроху.
Не стоит употреблять на ночь напитки, содержащие кофеин. В период беременности необходимо отказаться или существенно снизить употребление газированной воды, кофе, крепкого чая.
Старайтесь не пить много жидкости и не переедать за 2-3 часа перед сном. Если вас мучает вечерний или ночной токсикоз, можно съесть несколько крекеров или выпить стакан кефира.
Перед сном можно выйти подышать свежим воздухом, однако, ни в коем случае, не нужно заниматься активной физической деятельностью.
Попробуйте установить чёткий распорядок сна: засыпайте и просыпайтесь приблизительно в одно и то же время.
Если вы проснулись от судорог в ногах, нужно встать на ноги и немного постоять, а после сделать щипково-расслабляющий массаж. Судороги – признак нехватки в организме кальция. Увеличьте в рационе потребление продуктов, содержащих этот микроэлемент.
Если сну мешают страх и тревога перед родами, посетите курсы дородовой подготовки, поговорите с уже родившими подругами, посмотрите добрые фильмы. Полученные знания и приятные разговоры помогут не бояться, а значит, сладко спать по ночам.
И помните, какую бы вы ни выбрали позу, если ваше одеяло зимой будет слишком лёгким, а летом – слишком жарким, если вы поспите меньше 8 часов, если посмотрите ужасы на ночь или сильно поругаетесь с мужем, вряд ли вы сможете крепко уснуть и поспать здоровым сном. Берегите свой сон и цените каждый его час.

გთავაზობთ ყველაზე გავრცელებულ შეცდომებს და მათი გამოსწორების გზებს.

ყურადღებიან და მზრუნველ ოჯახებშიც კი მშობლები ჩვილის მოვლის დროს სავალალო შეცდომებს უშვებენ. გთავაზობთ ყველაზე გავრცელებულ შეცდომებს და მათი გამოსწორების გზებს.

შეცდომა ნომერი 1 - ბავშვის ბანაობა ბალახ-ბულახითხშირად, ექიმთან ვიზიტის დროს მზრუნველი მშობლები აცხადებენ, რომ თავიანთ ჩვილ ბავშვს ყოველდღე კალიუმის პერმანგანატში გაზავებული წყლით აბანავებენ. მათი აზრით, ეს არის უებარი საშუალები ინფექციების საწინააღმდეგოდ. რეალურად კი ეს მათი შვილებისთვის ზიანის მომტანია. ყოველდღე ბავშვის დაბანა კალიუმის პერმანგანატში გაზავებული წყით შეიძლება მანამ, სანამ მას ჭიპლარის ჭრილობა მოურჩება.
ასევე დაუშვებელია ბავშვის დაბანა სხვადასხვა ბალახის ნაყენებით. ეს გამოიწვევს კანის გამოშრობას და ალერგიას. ასეთი აბაზანები შეიძლება გაკეთდეს მხოლოდ და მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით. ჩვილი ბავშვი, ჭიპლარის შეხორცების შემდეგ უნდა ვაბანაოთ ჩვეულებრივ თბილ წყლაში. დაბანის საშუალებად შეგვიძლია გამოვიყენოთ ექიმის მიერ დანიშნული ერთი რომელიმე მცენარე ან ჰიპოალერგიული გელი, ისიც კვირაში ერთხელ.

შეცდომა ნომერი 2: ყველაფერში პამპერსია დამნაშავე
პამპერსი უნიკალური გამოგონებაა, რომელიც ზოგავს მშობლების ნერვებს, ბავშვის კანს კი ინახავს მშრალად, სუფთად და ჯანმრთელად. მთავარია, მისი სწორად გამოყენება ვიცოდეთ. პამპერსი ბავშვს 3 საათში ერთხელ უნდა გამოუცვალოთ. ასევე - ყოველი კუჭში გასვლის შემდეგ. ყოველი გამოცვლის შემდეგ ბავშვს უნდა მოვუწყოთ საჰაერო აბაზანა, ცოტა ხანი არ გაუკეთოთ პამპერსი, წაუსვით დამცავი კრემი. თუ თქვენს პატარას ესა თუ ის პამპერსი ალერგიას აძლევს, შეცვალეთ ის სხვა მარკის პამპერსით.

შეცდომა ნომერი 3: პატარაა და სცივა
პატარის ჩაფუთვნა მშობლების გავრცელებული შეცდომაა. ძილის დროს ზედმეტ საბანსაც აფარებენ, გამათბობელს რთავენ. არ ფიქრობენ, რომ ბავშვის გადახურება უფრო საშიშია, ვიდრე - შეციება. საქმე ის არის, რომ ჩვილი მთელ ტანზე ოფლიანდება და ოდნავი გადახურების დროს კანი უსველდება. ამ დროს ის მცირე ნიავზეც კი შეიძლება გაცივდეს. ზედმეტმა ტანსაცმელმა შესაძლოა გამოიწვიოს ტანზე გამონაყარი. გადახურება ნერვულ სისტემასაც აღიზიანებს. ჩვილს
ტანსაცმელი დაახლოებით ისე უნდა ჩააცვათ, როგორც თავად გაცვიათ. ძილის დროს ნატურალური ნაჭრის პლედი დააფარეთ. ოთახი ხშირად უნდა გაანიავოთ. ზამთტარში ბავშვის ოთახში ტემპერატურა 23-24 გრადუსი უნდა იყოს.

შეცდომა ნომერი 4: ფრჩხილების დაჭრა - ეს წამებაა
ახალგაზრდა მშობლებისთვის ჩვილისთვის ფრჩხილების დაჭრა დიდ სირთულესთან ასოცირდება. ეს სულაც არ არის ძნელი, მთავარია, სწორად შეარჩიოთ ინსტრუმენტი. ჩვილ ბავშვს ფრჩხილები მისი სიგრძის მიხედვით უნდა დააჭრათ. ფრჩხილები ხშირად უნდა დააჭრათ, რადგან ფრჩხილებქვეშ ძალიან ბევრი ბაქტერია გროვდება. ფრჩხილების დასაჭრელად თხელი, ბლაგვბოლოებიანი მაკრატელი უნდა შეარჩიოთ, რათა პატარას თითები ტრავმებისგან დაიცვათ.

შეცდომა ნომერი 5: თავზე ფუფხები
ახალშობილის თავზე ხშირად ჩნდება მოყვითალო ფერის ფუფხები. ეს ცხიმოვანი ჯირკვლების არაკოორდინირებული მუშაობის შედეგია. ეს ხშირი მოვლენაა და პატარას ჯანმრთელობისთვის საშიში არ არის. მშობელს უნდა ახსოვდეს, რომ ქერქების მოცილება ბავშვის თავიდან საკუთარი ხელით არ დაიწყოს, შესაძლოა თავი შემთხვევით ფრჩხილებით გაუკაწროს და ამ ადგილზე ანთება გამოიწვიოს. ბავშვს თავი უნდა დაბანოთ თბილი წყლით. ნაზად შეამშრალოთ პირსახოცით. თავზე წაუსვით ცხიმი, საბავშვო ზეთი, შემდეგ კი დააფარეთ ნატურალური ნაჭრის ქუდი. ზეთი დაარბილებს ქერქებს, საბავშვო სავარცხლით დავარცხნის დროს კი ის ადვილად მოშორდება თავის კანს.